Συχνά ακούμε το ένα ή το άλλο παιδάκι να παραπονείται για το αδελφάκι του: "Μαμά, αυτή εξακολουθεί να με ενοχλεί! Δεν την αντέχω πια!" ή "Σ’ εκείνον δίνεις πάντοτε ό,τι θέλει και σ’ εμένα τίποτα!" ή "Tο ξέρουν όλοι ότι αυτόν προτιμάς!" ή "Όλο εγώ πρέπει να τακτοποιώ τα παιχνίδια! Eκείνος ποτέ!"
Mε αυτά τα λόγια το παιδί εκφράζει τη ζήλια του για το αδελφάκι του. Σε κάθε περίπτωση, εκφράζει ταυτόχρονα και το πόσο σας αγαπά, αλλά και το φόβο μήπως χάσει την αγάπη σας. Αντί να το μαλώσετε ή να το τιμωρήσετε, είναι καλύτερα να σκεφτείτε πώς να αμβλύνετε τα συναισθήματά του.
Τι θα πρέπει να γνωρίζετε:
- Αφιερώνετε καθημερινά λίγο χρόνο μόνο για εκείνο. Tο παιχνίδι ή η αφήγηση παραμυθιών είναι ένα άριστο κανάλι διεξόδου και εκτόνωσης για τα συναισθήματα που βιώνει.
- Όταν ασχολείστε με το μικρότερο, δείχνετε στο μεγαλύτερο ότι δεν το έχετε ξεχάσει. Μιλάτε μαζί του, ζητήστε του κάποια μικρή βοήθεια, ανταλλάξτε μαζί του τις εντυπώσεις σας.
- Μην υπερβάλλετε, όμως, στο να του ζητάτε βοήθεια και να του δίνετε ευθύνες. Και καθώς σιγά σιγά το μικρότερο μεγαλώνει, μοιράστε τις "εντολές σας" και στους δύο.
- Μην του λέτε ότι είναι κακό παιδί αν κάνει πείσματα στο μικρότερο αδελφάκι του ή αν συμβεί να το χτυπήσει. Να είστε σε επαγρύπνηση, ώστε κάτι τέτοιο να αποφεύγεται στο μέτρο του δυνατού.
- Αποφεύγετε συγκρίσεις όπως: "Αυτός που είναι τόσο μικρός, κοίτα πόσο καλά τα καταφέρνει, τι καλό παιδάκι είναι!" "Εσύ, που είσαι πιο μεγάλος…"
- Ξεφυλλίστε μαζί το άλμπουμ των πρώτων του φωτογραφιών. Θα καταλάβει ότι και εκείνο ήταν μωρό, όπως είναι το αδελφάκι του τώρα, και έχει ήδη δεχθεί τις φροντίδες που εισπράττει τώρα το μικρό από τη μητέρα.
- Διηγηθείτε του πώς ήταν εκείνο όταν ήταν μωρό.
- Μην ανησυχήσετε όταν το μεγάλο σας παιδί έχει μικροεπεισόδια παλινδρόμησης σε προηγούμενα στάδια ανάπτυξης, όπως, π.χ. να ξαναρχίσει να βρέχει το κρεβάτι του ή να θέλει πάλι την πιπίλα ή να πίνει το γάλα από το μπουκάλι. Είναι παροδικές αντιδράσεις, σχεδόν αναπόφευκτες για πολλά παιδιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου