Πέρασαν 2 μήνες και ακόμα δείχνει άρνηση για τον παιδικό σταθμό...

Μετά από τόσο καιρό, αρκετοί γονείς ακόμα αναρωτιούνται εάν έχουν κάνει τη σωστή επιλογή παιδικού σταθμού για το αγγελούδι τους. Όσο σίγουροι και αν είναι, υπάρχουν μέρες, που λόγω της συμπεριφοράς του "μαθητή" γεννώνται ερωτήματα.

Συνήθως τις Δευτέρες, έπειτα από ένα γεμάτο Σαββατοκύριακο με τη μαμά και τον μπαμπά, το παιδάκι εμφανίζει μία άρνηση από την ώρα, που θα αρχίσει να ντύνεται για το "σχολείο" του, η οποία συνήθως κορυφώνεται την ώρα του αποχωρισμού. Σφιχτές αγκαλιές, κλάμματα, δικαιολογίες -όπως "πονάει η κοιλίτσα μου"- ή ακόμα και το να μην θέλει το πρωινό του, είναι μερικά από τα πραγματικά περιστατικά, που αντιμετωπίζουμε και τότε το μυαλό δουλεύει περίεργα...

Το παιδί έχει τον τρόπο του να σας δείξει εάν πραγματικά υπάρχει πρόβλημα στο "σχολείο" του ή όχι. Συζητήστε μαζί του. Κάνετέ του ερωτήσεις για τη δασκάλα, τις δραστηριότητες, τα άλλα παιδάκια. Μην είστε, όμως, πιεστικοί σε αυτές. Σε μικρή ηλικία έχουν δυσκολία να εκφράσουν τα συναισθήματά τους: φόβο, ντροπή, θυμό. Αυτό σημαίνει ότι θέλει χρόνο.

Εάν και πάλι έχετε αμφιβολίες, μην το αφήσετε. Μία βόλτα σε ανύποπτο χρόνο στον παιδικό σταθμό, ίσως σας "δείξει" την αλήθεια. Όσο κι αν μοιάζει με "έφοδο", μία τέτοια συμπεριφορά είναι δικαιολογημένη, όταν υπάρχουν βάσιμες υποψίες, ύστερα από δύο - τρεις μήνες "φοίτησης". Κουβεντιάστε με τον διευθυντή, με τη δασκάλα και δείτε από κοινού πώς θα το αντιμετωπίσετε. Οι εκπαιδευτικοί είναι σύμμαχοι σε αυτόν τον αγώνα. Μην το ξεχνάτε.

Είναι λογικό και -πιστέψτε το- πολύ όμορφο και υγιές, το παιδί να προτιμά να είναι με τους γονείς του (σε αυτήν την ηλικία), αλλά μην κάνετε πίσω. Οι αντιδράσεις του έχουν έναν σκοπό και μόνο. Σας "μετράει", σας "ζυγίζει". Μετράει τα όριά του, μετράει τα όριά σας. Όσο πιο ξεκάθαροι είστε, τόσο πιο εύκολα το παιδί συνειδητοποιεί ότι τις καθημερινές, που ο μπαμπάς και η μαμά είναι στη δουλειά, πηγαίνει στον παιδικό σταθμό.

Προσπαθήστε να του υπενθυμίζετε τα παιχνίδια και τους φίλους που έχει εκεί, αλλά και την αγάπη που δέχεται από τη δασκάλα του. Δώστε του κάτι να περιμένει για μετά τον παιδικό σταθμό. Μία βόλτα μαζί σας, μία κοινή δραστηριότητα μέσα στο σπίτι θα του δείξει πόσο υπερήφανοι είστε, που μαθαίνει όλα αυτά τα ωραία πράγματα στο σχολείο.

Παράλληλα, προσπαθήστε να έρθετε σε επαφή με τους γονείς των συμμαθητών, με τους οποίους κάνει παρέα. Ακόμα και εάν δεν ταιριάζετε πολύ με εκείνους, τα παιδιά πρέπει να κάνουν τις παρέες τους και εκτός παιδικού σταθμού. Αυτό τους "δένει" και έτσι έχουν ακόμα κάτι ευχάριστο να περιμένουν στο "σχολείο".

www.mother.gr