Πώς το παιδικό δωμάτιο επηρεάζει την προσωπικότητα του παιδιού;

Ο χώρος του παιδικού δωματίου είναι πάρα πολύ σημαντικός για την ανάπτυξη της προσωπικότητας του κάθε παιδιού. Εάν είναι δυνατόν, είναι καλό το κάθε παιδί να έχει το δικό του δωμάτιο. Τα παιδιά έχουν ανάγκη από τον δικό τους προσωπικό χώρο, ο οποίος θα είναι το σημείο αναφοράς τους μέσα στο σπίτι και στον οποίο θα μπορούν να έχουν τα προσωπικά τους αντικείμενα. Η ανάγκη για τον δικό τους προσωπικό χώρο γίνεται μεγαλύτερη, καθώς τα παιδί μεγαλώνουν και ωριμάζουν. Το δωμάτιο του κάθε παιδιού είναι σημαντικό όχι μόνο για το παιχνίδι και τη μελέτη, αλλά και για τον ύπνο. Είναι πάρα πολύ σημαντικό για τα παιδιά να μάθουν από μικρή ηλικία να κοιμούνται στο δωμάτιό τους και όχι στο δωμάτιο των γονιών ή κάποιου άλλου παιδιού.

Αν δυο παιδιά μοιράζονται ένα δωμάτιο είναι καλό να το χωρίσουν, έτσι ώστε το κάθε παιδί να έχει τον δικό του χώρο μελέτης, τον δικό του χώρο αποθήκευσης και τοποθέτησης αντικειμένων. Με αυτό τον τρόπο το κάθε ένα θα αισθάνεται ανεξάρτητο και αυτόνομο από το άλλο και θα αποφεύγονται οι καβγάδες. Θα υπάρχει, επίσης, και καλύτερη οργάνωση στη μελέτη τους. 

Τα χρώματα του δωματίου είναι καλό να είναι χαρούμενα, αλλά όχι πολύ έντονα για να μην είναι κουραστικά. Καλό είναι τα αντικείμενα και τα διακοσμητικά που θα υπάρχουν στο δωμάτιο να αρμόζουν στην ηλικία του παιδιού, έτσι ώστε το παιδί να αισθάνεται άνετα και χαλαρά μέσα στον χώρο του. 

Το δωμάτιο πρέπει να είναι έτσι διαμορφωμένο, ώστε να ευχαριστεί το παιδί και να το κάνει να αισθάνεται ωραία. Μερικές φορές, όταν τα παιδιά δεν νιώθουν καλά μέσα στο δωμάτιό τους, αποφεύγουν να καλούν τους φίλους τους. Για αυτό το λόγο κιόλας είναι καλό να συμμετέχουν και εκείνα στη διακόσμηση του δωματίου. Όσο πιο μεγάλο είναι το παιδί τόσο πιο πολύ πρέπει να παίρνει μέρος στην διαμόρφωση του δωματίου του. Αν τα παιδιά είναι πιο μικρά, μπορούμε να τα βοηθήσουμε ή να τα ρωτήσουμε τι τους αρέσει και πως θα ήθελαν να είναι το δωμάτιό τους. Βέβαια, ειδικά στα μεγαλύτερα παιδιά θα πρέπει να υπάρχουν και κάποιοι περιορισμοί, έτσι ώστε να μην ξεπερνούν κάποια όρια.

Εφόσον το δωμάτιο είναι ο προσωπικός χώρος του κάθε παιδιού, είναι σημαντικό οι γονείς να το σέβονται αυτό. Αυτό βέβαια μπορεί να εφαρμοστεί κυρίως σε μεγαλύτερα παιδιά (στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού). Αυτό μπορούν να το κάνουν με τους εξής τρόπους:

• Δεν χρειάζεται να επεμβαίνουν απόλυτα στη διακόσμηση ή στη διαρρύθμιση του δωματίου (μόνο αν κρίνουν ότι δεν αρμόζει).
• Να χτυπάνε την πόρτα πριν μπουν μέσα.
• Να επιτρέπουν στο παιδί να μπορεί να πάει στο δωμάτιό του για να ηρεμήσει.
• Να μην χρησιμοποιούν το δωμάτιο του παιδιού για δικές τους δουλειές ή για αποθηκευτικό χώρο.

Το δωμάτιο είναι ένας χώρος όπου το παιδί είναι ελεύθερο να εκφραστεί. Όταν έρχεται κάποιος φίλος του, το δωμάτιο είναι ο χώρος που θα πάνε να κάτσουν για να μπορέσουν να παίξουν ή να μιλήσουν με την ηρεμία τους, μακριά από τους ενήλικες ή τα υπόλοιπα αδέρφια τους. Είναι πολύ σημαντικό, λοιπόν, οι γονείς να μην ενοχλούν χωρίς λόγο. Καλό είναι επίσης -όταν υπάρχουν μικρότερα αδέρφια- να επιτρέπουν στο παιδί να παίζει ήρεμα με τους φίλους του και να μην το αναγκάζουν να παίρνει μέρος και ο / η μικρότερος / η αδερφός / ή. Ή να προσπαθούν να αποτρέπουν τον αδερφό / ή να ενοχλεί το παιχνίδι ή τη συζήτηση των παιδιών.

Το δωμάτιο παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη μελέτη του παιδιού. Πρώτα από όλα πρέπει να σιγουρευτούμε ότι το παιδί έχει ένα συγκεκριμένο και σταθερό χώρο μελέτης, ο οποίος καλό είναι να βρίσκεται μέσα στο δωμάτιό του. Πολλά παιδιά συνηθίζουν από μικρά να μελετάνε σε άλλους χώρους όπως η κουζίνα, το γραφείο των γονιών, κ.λπ. Αυτό δεν βοηθάει καθόλου, γιατί ούτε επιτρέπει στο παιδί να συγκεντρωθεί, αλλά ούτε και να οργανωθεί σωστά. 

Ο χώρος μελέτης θα πρέπει να βρίσκεται στο δωμάτιο, όπου το παιδί θα μπορεί να μελετήσει με την ησυχία του, χωρίς να αποσπάται η προσοχή του από εξωτερικά ερεθίσματα. Επίσης, άμα το παιδί μελετάει σε άλλο χώρο, μπορεί να σηκώνεται συχνά για να φέρει από το δωμάτιο πράγματα που μπορεί να χρειάζεται, με αποτέλεσμα να αποσπάται η προσοχή του και να χάνει πολύτιμο χρόνο. Στο δωμάτιο θα μπορεί να κλείνει την πόρτα του και να μην ενοχλείται από κανέναν. Το γραφείο του θα πρέπει να είναι οργανωμένο και τακτικό. Καλό είναι να έχει επάνω μόνο τα απαραίτητα βιβλία και υλικά.

Άμα τα παιδιά μοιράζονται το δωμάτιο, καλό είναι να υπάρχει κοινός χρόνος μελέτης, έτσι ώστε να μην υπάρχει θόρυβος και αποδιοργάνωση. Άμα το ένα παιδί τελειώσει πιο νωρίς, μπορεί να αποχωρήσει από το δωμάτιο μέχρι να τελειώσει και το άλλο, έτσι ώστε να μην το ενοχλεί ή να βρει να κάνει κάτι το οποίο θα είναι αθόρυβο.

Για να μάθει το παιδί να σέβεται τον χώρο του θα πρέπει πρώτα από όλα να το έχει δει να γίνεται και από τους γονείς του. Αν οι γονείς δεν είναι τακτικοί με τον δικό τους χώρο τότε το παιδί δεν θα μπορέσει να το μάθει και να το υιοθετήσει. Πρέπει από μικρά τα παιδιά να μάθουν να μαζεύουν τα παιχνίδια τους και να τακτοποιούν το δωμάτιό τους. 

Αρχικά, μπορούν και οι γονείς να συμμετέχουν στο μάζεμα, έτσι ώστε να δείξουν στο παιδί πως να το κάνει καλύτερα και σιγά - σιγά να αναλαμβάνει μόνο το παιδί. Το παιδί πρέπει να καταλάβει, ότι εφόσον αυτός ο χώρος είναι δικός του, θα πρέπει και αυτό με τη σειρά του να αναλάβει ένα μέρος της ευθύνης για να είναι το δωμάτιο καθαρό. Ανάλογα με την ηλικία, τα παιδιά μπορούν να έχουν κάποια υπευθυνότητα. Για παράδειγμα, τα πιο μικρά μπορούν να αρκεστούν στο να μαζεύουν τα παιχνίδια τους, αργότερα να τακτοποιούν το γραφείο τους και πιο μετά να στρώνουν το κρεβάτι τους.

Μάγια Αλιβιζάτου, Ph.D, Παιδοψυχολόγος (My Playce)
Αδριανείου 44, Ν. Ψυχικό. Τηλ.: 210 67.27.630
www.myplayce.gr