Δεν έχουν όλες οι οικογένειες με περισσότερα του ενός παιδιά την πολυτέλεια ενός αρκετά μεγάλου σπιτιού, ώστε να έχει κάθε παιδί δικό του δωμάτιο. Υπάρχουν, όμως, κάποιοι κανόνες που μπορούν να τηρηθούν, ώστε να γίνει η συμβίωση των δύο παιδιών στο ίδιο δωμάτιο λειτουργική και αρμονική, ενώ βοηθά και η έξυπνη διαμόρφωση του χώρου.
Νοητοί προσωπικοί χώροι
Όσο μικρό κι αν είναι το δωμάτιο που θα φιλοξενήσει τα δύο παιδιά, είναι απαραίτητο το κάθε ένα να έχει κάποιους δικούς του προσωπικούς χώρους. Αυτό μπορείτε να το πετύχετε με φυσικά χωρίσματα ανάμεσα στα κρεβάτια τους, π.χ. κάποιες λεπτές κουρτίνες που θα ξεκινούν από το ταβάνι και θα φτάνουν στο πάτωμα ή μετακινώντας τα έπιπλα στο δωμάτιο, έτσι ώστε τα δύο παιδιά να μην κοιτάζουν το ένα το άλλο όταν κοιμούνται ή όταν διαβάζουν.
Αυστηρό πρόγραμμα ύπνου
Ένα σύνηθες πρόβλημα, ειδικά αν τα παιδιά ανήκουν σε διαφορετικές ηλικιακές ομάδες, είναι ότι μπορεί το ένα να μην αφήνει το άλλο να κοιμηθεί. Ένα παιδί σχολικής ηλικίας μπορεί να προσαρμοστεί στο πρόγραμμα του μωρού, και να μην το ενοχλεί όταν κοιμάται. Ένα μικρότερο παιδί, όμως, μπορεί άθελά του να διαταράσσει τον ύπνο του μωρού. Κάτι τέτοιο μπορεί να δυσκολέψει την συγκατοίκηση. Είναι, λοιπόν, σημαντικό να ρυθμίσετε έτσι τον ύπνο των παιδιών (και δη του μεγαλύτερου παιδιού), ώστε να μην εμποδίζει τον ύπνο του μικρότερου, π.χ. να βάζετε για ύπνο πρώτα το μεγάλο και μετά το μωρό. Αν τα δύο παιδιά είναι συνομήλικα, ακολουθήστε την ίδια ρουτίνα ύπνου και για τα δύο: Μπάνιο, διάβασμα βιβλίου και ύπνος την ίδια ώρα, κάθε βράδυ αυστηρά.
"Δεν σηκωνόμαστε από το κρεβάτι"
Τα μικρά παιδιά συνηθίζουν να ξυπνούν το βράδυ για διάφορους λόγους και να καλούν τη μαμά ή τον μπαμπά. Μην βιάζεστε να πηγαίνετε στο δωμάτιο κάθε φορά που το κάνουν, εκτός κι αν είναι πραγματική ανάγκη. Ζητήστε τους να κάνουν ησυχία για να μην ξυπνούν το αδερφάκι τους και ξεκαθαρίστε ότι δεν πρέπει ποτέ να σηκώνονται από το κρεβάτι κατά τη διάρκεια της νύχτας, είτε για να πάνε στο κρεβάτι του αδερφού είτε για να έρθουν στο δικό σας. Επιτρέπεται να σηκώνονται μόνο για τουαλέτα ή για να πιουν νερό. Αυτό πρέπει να γίνει κανόνας απαράβατος και για τα δύο παιδιά. Η ώρα του ύπνου είναι ώρα απόλυτης ησυχίας.
Τα παιδιά συνηθίζουν στη φασαρία
Θα χρειαστεί υπομονή από όλους, όμως σταδιακά θα δείτε πως ακόμα κι αν ένα από τα δύο παιδιά (συνήθως το μωρό ή το μικρότερο) ξυπνά συχνά το βράδυ, το άλλο θα συνηθίσει. Εξηγήστε στο μεγάλο παιδί τις ανάγκες του μικρότερου, ώστε να μην θεωρεί ότι δέχεται ξεχωριστή μεταχείριση. Θα έρθει η στιγμή που το μωρό δίπλα του θα κλαίει και το μεγάλο παιδί δεν θα το ακούει καν, ενώ μπορεί να πεταχτεί με κάποιον παράξενο θόρυβο.
Μεγαλώνοντας...
Οι ειδικοί συμφωνούν ότι, όσο καλά κι αν τα πηγαίνουν δύο μικρά παιδιά με τη συγκατοίκηση στο ίδιο δωμάτιο, μεγαλώνοντας θα έχουν όλο και πιο έντονη την ανάγκη για προσωπικό χώρο και ιδιωτικότητα -ειδικά αν πρόκειται για παιδιά διαφορετικού φύλου. Συζητήστε μαζί τους κάθε πιθανή εναλλακτική και δείτε πώς θα μπορούσατε να τα εξυπηρετήσετε καλύτερα.
Έλενα Μπούλια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου