Τα πιτσιρίκια χτυπάνε συχνά. Πολλές φορές κάνουν καρούμπαλα, άλλες γρατζουνίζονται και τις περισσότερες τρέχουν απλώς στην αγκαλιά μας για ένα από τα μαγικά θεραπευτικά φιλιά της μαμάς και συνεχίζουν το παιχνίδι. Υπάρχει, όμως, και η περίπτωση το σκίσιμο, η πτώση ή το χτύπημα να καταλήξει σε μια πληγή που δεν είμαστε σίγουροι εάν χρειάζεται απλώς ένα τραυμαπλάστ ή κάτι περισσότερο.
Γι’ αυτό είναι σημαντικό να γνωρίζουμε από πριν -προτού καταληφθούμε από τον πανικό της στιγμής- σε ποιες περιπτώσεις θα πρέπει να πάμε το παιδί στο γιατρό για να αποφασίσει εάν θα του κάνει ράμματα. Αυτές είναι οι εξής:
Ένας ακόμα λόγος ανησυχίας για τους γονείς όταν το παιδί χτυπήσει είναι εάν θα πρέπει να γίνει αντιτετανικός ορός. Ο γενικός κανόνας είναι ότι δεν χρειάζεται, εφόσον έχει γίνει εμβόλιο κατά του τετάνου μέσα στα προηγούμενα δέκα χρόνια. Τα παιδιά εμβολιάζονται, σύμφωνα με το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών, για τον τέτανο από την ηλικία των 2 μηνών μαζί με την διφθερίτιδα, κοκίτη, πολιομυελίτιδα, αιμόφιλο και το εμβόλιο αυτό επαναλαμβάνεται κάθε 2 μήνες .
- Όταν η πληγή συνεχίζει να αιμορραγεί παρόλο που την πιέζουμε για περισσότερα από 5 λεπτά.
- Όταν η πληγή είναι πολύ ανοιχτή
- Όταν η πληγή δείχνει να είναι αρκετά βαθιά
- Όταν το χτύπημα είναι στο πρόσωπο ή το λαιμό
- Όταν πάνω στην πληγή υπάρχουν σπασμένα γυαλιά, χαλίκια ή άλλα αντικείμενα που μπορεί να προκαλέσουν μόλυνση.
- Όταν στο σημείο έχουν σφηνωθεί αντικείμενα, όπως για παράδειγμα, ένα κλαδί.
- Όταν το αίμα πετάγεται με ορμή. Σ’ αυτή την περίπτωση, είναι πιθανό να έχει τραυματιστεί αρτηρία και πρέπει να γίνουν άμεσα ράμματα για να θρέψει σωστά και για να σταματήσει η αιμορραγία.
Ένας ακόμα λόγος ανησυχίας για τους γονείς όταν το παιδί χτυπήσει είναι εάν θα πρέπει να γίνει αντιτετανικός ορός. Ο γενικός κανόνας είναι ότι δεν χρειάζεται, εφόσον έχει γίνει εμβόλιο κατά του τετάνου μέσα στα προηγούμενα δέκα χρόνια. Τα παιδιά εμβολιάζονται, σύμφωνα με το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών, για τον τέτανο από την ηλικία των 2 μηνών μαζί με την διφθερίτιδα, κοκίτη, πολιομυελίτιδα, αιμόφιλο και το εμβόλιο αυτό επαναλαμβάνεται κάθε 2 μήνες .
Στην ηλικία των 4 - 5 ετών γίνεται άλλη μία δόση και μία έκτη δόση στα 12 - 13 έτη. Από την ηλικία αυτή πρέπει να γίνεται το εμβόλιο έναντι του τετάνου κάθε 10 έτη ως μονοδύναμο. Σε κάθε άλλη περίπτωση, καλό είναι να γίνεται ορός, ιδιαίτερα εάν η πληγή προκλήθηκε από μεταλλικό αντικείμενο ή δάγκωμα ζώου ή έχει μολυνθεί με χώμα και ακαθαρσίες. Ο ορός θα πρέπει να γίνει μέσα σε 48 ώρες, αλλά όσο πιο γρήγορα γίνει τόσο μειώνεται ο κίνδυνος μόλυνσης. O αντιτετανικός ορός προστατεύει τον ασθενή μόνο για 20 ημέρες.
Με τη συνεργασία της Χρυσάνθης Λαθήρα (παιδίατρος).
Ελένη Καραγιάννη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου