Όλοι μας, ανά περιόδους της ζωής μας ενεργούμε με τρόπους τους οποίους δε θα θέλαμε να υιοθετήσουν τα παιδιά μας και έχουμε συνήθειες, τις οποίες θεωρούμε και οι ίδιοι “κακές”. Έχουμε, όμως, δικαίωμα να τους λέμε να μην κάνουν κάτι, όταν την ίδια στιγμή βλέπουν εμάς να το κάνουμε;
Η αλήθεια είναι, πως ότι και να λέμε στα παιδιά μας, το πιθανότερο είναι ότι εκείνα θα ενεργήσουν όπως εμείς. Γιατί πολύ απλά, τα παιδιά κάνουν ό,τι βλέπουν να κάνουν οι γονείς τους και όχι ό,τι τους λένε οι γονείς ότι πρέπει να κάνουν!
Μια διαδικασία μέσω της οποίας διαμορφώνονται οι συμπεριφορές, μπορεί να λειτουργήσει ακόμα και όταν οι γονείς δεν έχουν καμία επιθυμία να διαβιβάσουν άμεσα συγκεκριμένες απόψεις στα παιδιά τους. Αυτή η διαδικασία είναι η μάθηση μέσω της παρατήρησης και αυτό συμβαίνει όταν τα άτομα αποκτούν νέες μορφές συμπεριφοράς ή σκέψης απλά παρατηρώντας τις ενέργειες των άλλων.
Σε πολλές περιπτώσεις, τα παιδιά τυχαίνει ν’ ακούσουν τους γονείς τους να λένε πράγματα που δεν προορίζονταν για τα αυτιά τους ή τους βλέπουν να δρουν και να έχουν συμπεριφορές, τις οποίες κατά τ’ άλλα οι γονείς τους έχουν πει ν’ αποφεύγουν.
Στην πραγματικότητα πολλές φορές ο γονιός μπορεί να πει ρητά: "Μην κάνεις ό,τι κάνω”. Για παράδειγμα, οι γονείς που καπνίζουν συχνά προειδοποιούν τα παιδιά τους κατά της συνήθειάς τους, ακόμη και τη στιγμή που ανάβουν τσιγάρο. Ποιο μήνυμα πραγματικά περνάει στα παιδιά σ’ αυτές τις περιπτώσεις…;
Εκτός αυτού, σκεφτείτε τις περιπτώσεις που το παιδί ακούει το γονιό να μιλάει άσχημα και όπως είναι φυσικό κάποια στιγμή κι εκείνο με τη σειρά του αναπαράγει αυτή τη συμπεριφορά βρίζοντας τ’ αδέρφια του ή τους φίλους του. Τότε ο γονιός το μαλώνει για το λεξιλόγιο που χρησιμοποίησε και τότε είναι που το παιδί μπερδεύεται. “Αφού δεν επιτρέπεται και είναι κακό, πώς το κάνει ο μπαμπάς και η μαμά μου;”
Τα παιδιά βλέπουν τους γονείς τους ως τα σημαντικότερα πρότυπα. Είναι λογικό να τους αντιγράφουν σε συνήθειες και συμπεριφορές. Γι’ αυτό και οι γονείς με τη σειρά τους οφείλουν να είναι προσεκτικοί και να δίνουν το καλό παράδειγμα. Δεν μπορούμε ν’ απαιτούμε πράγματα απ’ τα παιδιά μας, τα οποία δεν μπορούμε ούτε οι ίδιοι να τηρήσουμε. Γι’ αυτό καλό θα ήταν να παρατηρήσουμε πρώτα τον ίδιο μας τον εαυτό και πως συμπεριφερόμαστε και ίσως αυτό μας βοηθήσει στο ν’ αλλάξουμε και εμείς κάποια πράγματα που δε θέλουμε να υιοθετήσουν τα παιδιά μας.
Νεφέλη Κούρκουλου, Ψυχολόγος
www.mytwins.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου