Μέχρι τώρα νομίζαμε ότι η ζήλια είναι προνόμιο των νηπίων. Μια πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Τέξας μας λέει ότι τα πρώτα συναισθήματα ζήλιας δημιουργούνται στην ηλικία των 7 περίπου μηνών.
Και, όμως, τα μωρά ζηλεύουν πολύ, όταν βλέπουν τη μαμά τους να κρατάει ένα άλλο μωρό! Σύμφωνα με την επικεφαλής της έρευνας, την παιδίατρο Tanya Remer Altmann, από πολύ νωρίς τα παιδιά δυσκολεύονται να αποδεχθούν ότι η μητέρα τους μπορεί να δείχνει ενδιαφέρον και για ένα άλλο παιδί. Είναι, λοιπόν, προτιμότερο, όταν η μητέρα θέλει να ασχοληθεί με ένα άλλο μωρό, να το κάνει έχοντας στην αγκαλιά της το δικό της και να προτιμήσει να ασχοληθεί αποκλειστικό με το ξένο παιδί όταν το δικό της είναι απασχολημένο με τα παιχνίδια του.
Σύμφωνα με τη δόκτορα Altman, όσο το νήπιο μεγαλώνει είναι πολύ σημαντικό να διδαχθεί από τους γονείς του ότι πρέπει να αποδέχεται το απλό ενδιαφέρον που μπορεί να δείξει η μητέρα του σε ένα άλλο παιδί. Για να γίνει αυτό ένας απλός τρόπος είναι να ζητά η μητέρα τη βοήθεια του δικού της παιδιού -π.χ. να κρατά την κουβερτούλα ή τα ποδαράκια- όταν εκείνη πρόκειται να σηκώσει το μωρό ενός άλλου, ενώ το ενθαρρύνει για τη βοήθειά του αυτή. Εάν το παιδί συμμετέχει σε αυτή τη διαδικασία, αυτόματα αισθάνεται ικανοποίηση και δεν εκφράζει αισθήματα ζήλιας.
Σύμφωνα με τη δόκτορα Altman, όσο το νήπιο μεγαλώνει είναι πολύ σημαντικό να διδαχθεί από τους γονείς του ότι πρέπει να αποδέχεται το απλό ενδιαφέρον που μπορεί να δείξει η μητέρα του σε ένα άλλο παιδί. Για να γίνει αυτό ένας απλός τρόπος είναι να ζητά η μητέρα τη βοήθεια του δικού της παιδιού -π.χ. να κρατά την κουβερτούλα ή τα ποδαράκια- όταν εκείνη πρόκειται να σηκώσει το μωρό ενός άλλου, ενώ το ενθαρρύνει για τη βοήθειά του αυτή. Εάν το παιδί συμμετέχει σε αυτή τη διαδικασία, αυτόματα αισθάνεται ικανοποίηση και δεν εκφράζει αισθήματα ζήλιας.
Ελένη Χαδιαράκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου