"Μην ξαναπείς ψέματα γιατί θα μεγαλώσει η μύτη σου", "μην πιπιλάς το δάκτυλό σου γιατί θα μείνει τόσο δα", "αν δεν φας θα φωνάξω το μπαμπούλα", κ.λπ. Είναι μερικές από τις απειλές που εκστομίζουν οι γονείς. Παλιότερα μάλιστα αυτά τα έλεγαν κατά κόρον...
Οι σημερινοί γονείς ξέρουν καλά ότι η διαπαιδαγώγηση αυτή με τις διαρκείς απειλές δημιουργεί ένα τελείως διαφορετικό κλίμα μέσα στην οικογένεια απ’ αυτό που επιδιώκουν.
Αν οι απειλές δεν πραγματοποιούνται, εξανεμίζεται κάθε φορά κι από ένα κομματάκι κύρους, εμπιστοσύνης και υπόληψης. "Αν δεν έρθεις αμέσως..., θα δεις τι έχει να γίνει!"
Οι απειλές αυτές ξεστομίζονται σχεδόν πάντα πάνω σε συναισθηματικές εκρήξεις, σε στιγμές μεγάλης ταραχής. Συνήθως αυτός που απειλεί, σκέφτεται μετά από λίγα κιόλας λεπτά: "Τι ανοησία καλύτερα να μην είχα πει τίποτα!"
Και τότε δύο λύσεις του μένουν: ή να επιμείνει στην απειλή του και να κάνει κάτι που ευθύς εξαρχής ξέρει πως είναι λάθος. Ή θα συγκρίνει αναγκαστικά τον εαυτό του με εκείνα τα σκυλιά που όλοι κοροϊδεύουν, γιατί μόνο γαυγίζουν, αλλά ποτέ δεν δαγκώνουν.
Συμπέρασμα: Δεν έχει νόημα να απειλούμε ένα παιδί ότι θα το μαλώσουμε.
Με τις απειλές, όποια μορφή κι αν έχουν, βάζουμε στους εαυτούς μας δεσμά και αναγκαζόμαστε να κάνουμε πράγματα που κατά βάθος δεν θέλουμε καθόλου.
Ή δεν έχουμε πια καμία όρεξη να τις πραγματοποιήσουμε όταν φτάνει η συγκεκριμένη στιγμή. Ή στο μεταξύ έχουμε καταλάβει ότι οι απειλές μας ήταν πραγματικά ανόητες.
Αν πιστεύετε ότι ένα παιδί πρέπει να τιμωρηθεί για κάτι που έκανε- τιμωρήστε το! Διαλέξτε κάποια τιμωρία, που έχει μια σαφή και κατανοητή για το παιδί σχέση με την "πράξη" του. Κι ακόμα: Μην απειλείτε δέκα φορές μέχρι να προχωρήσετε στην πράξη!
Αν θέλετε να ευχαριστήσετε το παιδί σας γιατί κι εκείνο σας έδωσε κάποια χαρά τότε κάντε το! Χωρίς προηγουμένως να του το ανακοινώσετε. Εντελώς αυθόρμητα. Γιατί τότε το κάνετε πραγματικά με την καρδιά σας.
Αλεξάνδρα Καππάτου, Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος
akappatou.gr
Και τότε δύο λύσεις του μένουν: ή να επιμείνει στην απειλή του και να κάνει κάτι που ευθύς εξαρχής ξέρει πως είναι λάθος. Ή θα συγκρίνει αναγκαστικά τον εαυτό του με εκείνα τα σκυλιά που όλοι κοροϊδεύουν, γιατί μόνο γαυγίζουν, αλλά ποτέ δεν δαγκώνουν.
Συμπέρασμα: Δεν έχει νόημα να απειλούμε ένα παιδί ότι θα το μαλώσουμε.
Με τις απειλές, όποια μορφή κι αν έχουν, βάζουμε στους εαυτούς μας δεσμά και αναγκαζόμαστε να κάνουμε πράγματα που κατά βάθος δεν θέλουμε καθόλου.
Ή δεν έχουμε πια καμία όρεξη να τις πραγματοποιήσουμε όταν φτάνει η συγκεκριμένη στιγμή. Ή στο μεταξύ έχουμε καταλάβει ότι οι απειλές μας ήταν πραγματικά ανόητες.
Αν πιστεύετε ότι ένα παιδί πρέπει να τιμωρηθεί για κάτι που έκανε- τιμωρήστε το! Διαλέξτε κάποια τιμωρία, που έχει μια σαφή και κατανοητή για το παιδί σχέση με την "πράξη" του. Κι ακόμα: Μην απειλείτε δέκα φορές μέχρι να προχωρήσετε στην πράξη!
Αν θέλετε να ευχαριστήσετε το παιδί σας γιατί κι εκείνο σας έδωσε κάποια χαρά τότε κάντε το! Χωρίς προηγουμένως να του το ανακοινώσετε. Εντελώς αυθόρμητα. Γιατί τότε το κάνετε πραγματικά με την καρδιά σας.
Αλεξάνδρα Καππάτου, Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος
akappatou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου