Το παιδάκι σας σπαράζει στο κλάμα κάθε φορά που το αφήνετε στον παιδικό σταθμό; Κλαίει με λυγμούς και φωνάζει κάνοντάς σας να αισθάνεστε πως το εγκαταλείπετε; Πώς πρέπει να διαχειριστείτε την κατάσταση και να καταπολεμήσετε το άγχος αποχωρισμού που νιώθει;
Ένα παιδάκι, ήδη από τη βρεφική ηλικία, μετά τους έξι μήνες μπορεί να δείξει σημάδια άγχους αποχωρισμού, κάτι το οποίο είναι απόλυτα φυσιολογικό. Η απουσία του γονέα, μετά την αποχώρηση από το δωμάτιο, προκαλεί στο μωράκι ανασφάλεια κάτι που εκδηλώνεται με κλάμα. Είναι φυσιολογικό δηλαδή ένα μωράκι να αποζητά την παρουσία του γονέα ή και να προσκολλάται σε αυτόν. Τι γίνεται, όμως, στην περίπτωση που η κατάσταση αυτή παραμένει για χρόνια, ακόμη και σε φάση νηπιακής ηλικίας; Γιατί συμβαίνει και πώς πρέπει να την αντιμετωπίσετε;
Γιατί έχει άγχος αποχωρισμού;
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες αναφορικά με το γιατί εκδηλώνεται άγχος αποχωρισμού. Η επικρατούσα και αυτή με την οποία συμφωνούν οι περισσότεροι παιδίατροι και ψυχολόγοι είναι η ακόλουθη:
Ένα μωράκι περνάει από διάφορα στάδια ανάπτυξης μέχρι να μπορέσει να αντιληφθεί τον κόσμο και το περιβάλλον του. Οι ενήλικες γνωρίζουμε πως όταν για παράδειγμα ο σύντροφός μας βγαίνει από το δωμάτιο, ακόμη κι αν δεν τον βλέπουμε είναι πίσω από την πόρτα και εντός του σπιτιού. Ένα μωράκι πρέπει να το μάθει. Δεν μπορεί να αντιληφθεί κάτι το οποίο δεν βλέπει. Έτσι, το κλάμα είναι στην πραγματικότητα η ενστικτώδης αγωνία του πως μπορεί να χάσει τον γονιό.
Πώς θα μειώσετε το άγχος αποχωρισμού;
Ας περάσουμε, όμως, σε πιο πρακτικά ζητήματα. Τι μπορείτε να κάνετε για να μειώσετε το άγχος αποχωρισμού;
Παιχνιδάκια: Παίξτε κρυφτούλι για να δώσετε στο παιδάκι να καταλάβει ότι ακόμη κι αν δεν σας βλέπει είστε παρούσα στο χώρο. Σε πρώτη φάση κρατήστε το στην αγκαλιά σας και γυρίστε το προς την αντίθετη πλευρά έτσι ώστε να μην μπορεί να σας δει. Αφήστε το για λίγα δευτερόλεπτα και στη συνέχεια ξαναγυρίστε το έτσι ώστε να έχει οπτική επαφή μαζί σας. Χαμογελάστε και συνεχίστε το παιχνίδι. Αν το παιδάκι είναι λίγο μεγαλύτερο, μπορείτε να δοκιμάσετε το κρυφτό. Βάλτε το στη μέση του δωματίου και ξεκινήστε να κρύβεστε πίσω από έπιπλα, μιλήστε του χωρίς να σας βλέπει και ξαφνικά εμφανιστείτε. Με τον τρόπο αυτό θα το βοηθήσετε να αντιληφθεί τον κόσμο και το ότι η απουσία του γονέα δεν σημαίνει εξαφάνισή του.
Μείνετε ήρεμη: Συχνά ένα μωρό βασίζει τις αντιδράσεις του, στις αντιδράσεις του γονέα. Αν το δικό σας άγχος είναι μεγαλύτερο, το παιδί ενστικτωδώς θα θεωρήσει πως υπάρχει κάποιος κίνδυνος. Είναι σημαντικό να είστε ήρεμη και καθησυχαστική, ακόμη κι αν το μωρό σπαράζει στο κλάμα.
Κι αν το άγχος επιμένει στην παιδική ηλικία;
Αν το παιδάκι αρνείται να κοιμηθεί μόνο του, δεν σας αφήνει ούτε λεπτό ζητώντας συνεχώς -ακόμη κι όταν μαγειρεύετε- την αγκαλιά σας, όταν αρνείται να πάει στο σχολείο, ισχυρίζεται ότι είναι άρρωστο, φοβάται πως κάποιος θα βλάψει το ίδιο και τους αγαπημένους του ή γενικά παρουσιάζει περίεργη συμπεριφορά, τότε το πιθανότερο είναι να μην έχει ξεπεράσει το άγχος αποχωρισμού, κάτι που πρέπει να αντιμετωπίσετε με ψυχραιμία και υπομονή.
Συμβουλές για τα παιδιά με άγχος αποχωρισμού
Όταν πρέπει να φύγετε από το σπίτι ή να αφήσετε το παιδάκι στον παιδικό σταθμό, εξηγείστε του από πριν με απλά λόγια τους λόγους για τους οποίους πρέπει να λείψετε για κάποιες ώρες. Μιλήστε του γλυκά και πάνω απ΄ όλα μην του πείτε ψέμματα. Μιλήστε ειλικρινά και πείτε του για παράδειγμα πως "Η μαμά πρέπει να πάει στη δουλειά της, εκεί θα κάτσει κάποιες ώρες και μετά θα επιστρέψει". Εξηγείστε του όλα όσα θα κάνετε ενώ είστε μακριά του και μείνετε ήρεμη ακόμη κι αν αντιδράσει και πείτε του πόσες δυνατότητες έχει στον παιδικό σταθμό του. Θα του πείτε πως για όση ώρα εσείς θα βρίσκεστε στη δουλειά, εκείνο μπορεί να παίξει με τα παιδάκια, να αποκτήσει φίλους και να μάθει χρήσιμα πράγματα από τις δασκάλες του. Σε καμία περίπτωση μην πείτε ψέμματα, κάτι που θα παρατείνει και θα μεγιστοποιήσει το άγχος του και κρατείστε για όσο διάστημα χρειαστεί αυτή τη στάση.
Αν δείτε πως ακολουθήσατε τις συμβουλές και το "δράμα" συνεχίζεται για αρκετό διάστημα, σιγουρευτείτε πως δεν συμβαίνει κάτι στον παιδικό σταθμό που το προβληματίζει και αν δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο, ίσως θα ήταν καλό να συμβουλευτείτε έναν ειδικευμένο παιδοψυχολόγο.
Τέλος, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες για τη σωματική υγεία, αλλά και για τη συναισθηματική ευημερία ενός παιδιού είναι η διατροφή. Φροντίστε το παιδάκι να μην τρέφεται με χημικά αλλά να ακολουθεί μια ισορροπημένη διατροφή.
Συμβουλές για τους γονείς
Μην κατηγορείτε τον εαυτό σας. Το άγχος αποχωρισμού είναι φυσιολογικό.
Περάστε χρόνο με τον σύντροφό σας για να συζητήσετε για το παιδί και να ακολουθήσετε κοινό σχέδιο δράσης. Είναι βασικό να ακολουθείται κοινή τακτική κι από τους δύο γονείς, αλλά κι από τις γιαγιάδες και παππούδες για να μην πέφτουν στο κενό οι προσπάθειές σας.
Αν πιστεύετε πως δεν μπορείτε να χειριστείτε την κατάσταση μόνη, ζητήστε τη βοήθεια ενός ειδικού, όπως για παράδειγμα ενός παιδοψυχλόγου ή ενός ψυχολόγου με ειδίκευση στην γνωσιακή ή συμπεριφοριστική ψυχοθεραπεία.
Μην ξεχνάτε να διατηρείτε την ψυχραιμία σας και να είστε ήρεμη.
Δήμητρα Γκούντρα
www.womenonly.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου