Όλοι οι γονείς έχουν ως μια από τις βασικές τους προτεραιότητες να προστατεύουν τα παιδιά τους από ο,τιδήποτε μπορεί να τα βλάψει και να πληγώσει. Αυτό συμβαίνει και με τη δύσκολη οικονομική και κοινωνική περίοδο που περνάμε.
Είναι, όμως, δυνατόν να αποκλείσουμε τα παιδιά από την πραγματικότητα; Από αυτά που βλέπουν και ακούν όλη μέρα γύρω τους;
Όλες οι οικογένειες έχουν πληγεί λίγο ή περισσότερο από την οικονομική κρίση. Έτσι, η καθημερινότητα των παιδιών έχει λίγο ή πολύ αλλάξει. Είναι, λοιπόν, σκόπιμο να ενημερώνουμε τα παιδιά γιατί γίνονται αυτές οι αλλαγές, παρά να τα αφήνουμε στην άγνοια. Όταν προκύπτουν αλλαγές χωρίς να τις εξηγούμε, τα παιδιά νιώθουν ανασφάλεια.
Επιπλέον, όταν ο γονιός είναι πιεσμένος και αγχωμένος, είναι θετικότερο να γνωρίζουν τα παιδιά τον λόγο και να μην κάνουν δικές τους λανθασμένες σκέψεις.
Οι γονείς θα πρέπει να εξηγήσουν στα παιδιά, με λόγια κατάλληλα για κάθε ηλικία, τι συμβαίνει στη χώρα και τι επίπτωση έχει αυτό στη δική τους ζωή. Όσο πιο μικρά είναι, τόσο πιο προσεκτικοί και ψύχραιμοι πρέπει να είναι, για να μην τα τρομάξουν με όρους και συνέπειες που δε μπορούν να κατανοήσουν πλήρως.
Πολλές φορές, τα μεγαλύτερα παιδιά εκπλήσσουν τους γονείς με την ωριμότητα και τη βοηθητική στάση που κρατούν μέσα στο σπίτι. Είναι σίγουρο ότι μεγαλώνουμε μια γενιά πιο ώριμων παιδιών και αυτό δεν είναι απαραίτητα μόνο αρνητικό. Δεν τους στερούμε την παιδικότητα και την ξεγνοιασιά, καθώς τα παιδιά είναι ιδιαίτερα δημιουργικά και πάντα πιο ανθεκτικά και ευπροσάρμοστα από τους ενήλικες.
Η οικογένεια θα πρέπει να λειτουργεί σαν μια ομάδα. Η ενότητα βοηθά το κάθε μέλος της να νιώθει ασφαλές και σίγουρο. Οι γονείς είναι εκείνοι που κρατούν το πηδάλιο και για αυτό θα πρέπει να αφήσουν τα αισθήματα ενοχών και ντροπής στην άκρη. Οι συνθήκες δημιουργούν την ευκαιρία να δώσουν στα παιδιά τους ουσιαστικά μαθήματα ζωής, τα οποία θα τα ακολουθούν σε κάθε τομέα της πορείας τους.
Με τη συνεργασία της Καλλιόπης Σαρρή. Ψυχολόγος, Απόφοιτος Παντείου Πανεπιστημίου. Ειδικευμένη στην Παιδαγωγική Ψυχολογία (kalliopisarri87@gmail.com).
Οι γονείς θα πρέπει να εξηγήσουν στα παιδιά, με λόγια κατάλληλα για κάθε ηλικία, τι συμβαίνει στη χώρα και τι επίπτωση έχει αυτό στη δική τους ζωή. Όσο πιο μικρά είναι, τόσο πιο προσεκτικοί και ψύχραιμοι πρέπει να είναι, για να μην τα τρομάξουν με όρους και συνέπειες που δε μπορούν να κατανοήσουν πλήρως.
Πολλές φορές, τα μεγαλύτερα παιδιά εκπλήσσουν τους γονείς με την ωριμότητα και τη βοηθητική στάση που κρατούν μέσα στο σπίτι. Είναι σίγουρο ότι μεγαλώνουμε μια γενιά πιο ώριμων παιδιών και αυτό δεν είναι απαραίτητα μόνο αρνητικό. Δεν τους στερούμε την παιδικότητα και την ξεγνοιασιά, καθώς τα παιδιά είναι ιδιαίτερα δημιουργικά και πάντα πιο ανθεκτικά και ευπροσάρμοστα από τους ενήλικες.
Η οικογένεια θα πρέπει να λειτουργεί σαν μια ομάδα. Η ενότητα βοηθά το κάθε μέλος της να νιώθει ασφαλές και σίγουρο. Οι γονείς είναι εκείνοι που κρατούν το πηδάλιο και για αυτό θα πρέπει να αφήσουν τα αισθήματα ενοχών και ντροπής στην άκρη. Οι συνθήκες δημιουργούν την ευκαιρία να δώσουν στα παιδιά τους ουσιαστικά μαθήματα ζωής, τα οποία θα τα ακολουθούν σε κάθε τομέα της πορείας τους.
Με τη συνεργασία της Καλλιόπης Σαρρή. Ψυχολόγος, Απόφοιτος Παντείου Πανεπιστημίου. Ειδικευμένη στην Παιδαγωγική Ψυχολογία (kalliopisarri87@gmail.com).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου