Πιπιλάει το δάχτυλό του; Πώς θα κόψει αυτή τη συνήθεια;

Οι στοματικές έξεις κατά τη διάρκεια της βρεφικής ηλικίας αποτελούν φυσιολογικό κομμάτι της πρώιμης ανάπτυξης του παιδιού, η οποία μπορεί να παρατηρηθεί ακόμα και από την εμβρυική ζωή.

Περίπου το 70% - 90% των βρεφών χρησιμοποιούν το πιπίλισμα του δακτύλου η την πιπίλα, για να υποκαταστήσουν τη θηλή και να αντιμετωπίσουν έτσι το άγχος αποχωρισμού από τη μητέρα τους. Η συχνότητα αυτή μειώνεται με το πέρασμα του χρόνου, έτσι ώστε στο 4ο με 5ο χρόνο η μεγάλη πλειονότητα των παιδιών να έχει αφήσει αυτή τη συνήθεια, έχοντας μάθει να διαχειρίζεται το άγχος του. Σε σύγκριση με τη χρήση της πιπίλας, το πιπίλισμα του δακτύλου είναι πολύ πιο πιθανό να παραμείνει και μετά τα τέσσερα έτη, όπου μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στη φυσιολογική λειτουργία και σύγκλιση των δοντιών, καθώς επίσης και στην εμφάνιση και αισθητική του προσώπου.

Η διακοπή αυτής της συνήθειας είναι χρήσιμο να γίνει μέχρι την ηλικία των 3 ετών, καθώς μέχρι τότε οι επιπτώσεις στην ανάπτυξη των δοντιών του παιδιού είναι μηδαμινές. Ο τρόπος που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί εξαρτάται από τη συχνότητα και την ένταση του πιπιλίσματος. Θα πρέπει να έχετε πάντα υπόψη, ότι τα μεγάλα παιδιά είναι δυσκολότερο να κόψουν το πιπίλισμα από τα μικρότερα παιδιά, ενώ τα κορίτσια δυσκολεύονται περισσότερο από τα αγόρια. Να θυμάστε, ότι είναι πιο δύσκολο να κοπεί η συνήθεια αν είναι παρούσα στο μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητάς του παιδιού σας.

Ορισμένες στρατηγικές αντιμετώπισης περιλαμβάνουν:

• Τη διακοπή οποιασδήποτε συμπεριφοράς ή επίπληξης που γεμίζει άγχος το παιδί και τελικά ενισχύει το πιπίλισμα του δακτύλου.
• Προσπαθήστε να μειώσετε όποια πηγή μπορεί να προκαλεί άγχος στη ζωή του παιδιού σας. Μειώστε τον χρόνο που βλέπει τηλεόραση, προσπαθήστε να έχετε σταθερές ώρες φαγητού και γενικά προσπαθήστε να εφαρμόσετε μια ρουτίνα στην καθημερινότητά του, ιδιαίτερα προ του ύπνου.
• Χρησιμοποιείστε μια σειρά από θετικές επιβραβεύσεις για να αποφύγετε το πιπίλισμα (π.χ. η χρήση αυτοκόλλητων για τη συμπλήρωση μιας εικόνας) και ταυτόχρονα χρησιμοποιήστε κάποιο προϊόν με πικρή γεύση για επάλειψη του αντίχειρα. Κάποιες φορές μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και γάντια, τα οποία θα το εμποδίζουν -όσο είναι δυνατόν- να επιδίδεται άνετα στη συνήθειά του.
• Σε περίπτωση που οι παραπάνω πρακτικές δεν φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα και η διακοπή είναι πολύ δύσκολη, ο ορθοδοντικός μπορεί να εφαρμόσει ειδικά σχεδιασμένα μηχανήματα στη στοματική κοιλότητα, τα οποία παρεμβαίνουν στην μηχανική κίνηση του πιπιλίσματος, έτσι ώστε να αποθαρρυνθεί το παιδί και να διακόψει την κακή αυτή πρακτική.

Το πιπίλισμα του δακτύλου είναι μια πολύ συχνή συνήθεια της παιδικής ηλικίας. Πολύ συχνά η διακοπής της γεμίζει άγχος τους γονείς, καθώς πιστεύουν ότι είναι μια χρονοβόρα και επίπονη διαδικασία, γεμάτη άγχος και κλάμα. Όμως, με σωστούς χειρισμούς, υπομονή και επιμονή, τελικά το παιδί θα αφήσει πίσω του αυτή την κακή συνήθεια χωρίς καμία επίπτωση στη μετέπειτα ανάπτυξή του.

Γεώργιος Αντωνογεώργος, Παιδίατρος (www.paidiatros-ath.gr)

activekids.gr