Τα παιδιά... παίζουν! Με αυτό τον τρόπο μαθαίνουν και ανακαλύπτουν το σώμα τους, τους άλλους ανθρώπους, τα συναισθήματά τους και το περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται. Αυτό το μαγικό ταξίδι ξεκινά από πολύ νωρίς και συνεχώς εξελίσσεται. Ώρα για επιβίβαση στην ανάπτυξη του παιχνιδιού!
Από τη γέννηση μέχρι τους πρώτους 6 μήνες, το βρέφος διατηρεί βλεμματική επαφή με τους γονείς ή τον άνθρωπο που του μιλάει για μερικά δευτερόλεπτα, αναφέρει ο Γιώργος Παπαδόγιαννης, Εργοθεραπευτής. Αναγνωρίζει οπτικά τους γονείς, ξεχωρίζει μη οικείους, ενώ γελάει σαν απόκριση στο παιχνίδι. Ακόμη, του αρέσει να εξερευνά και να χειρίζεται αντικείμενα, ενώ εντυπωσιάζεται από τα παιχνίδια που παράγουν ήχο και φως. Ακόμη, ξεχωρίζει τις χαρούμενες και θυμωμένες φωνές.
Έως το 1ο έτος, το παιδί μιμείται το "κούκου-τσα" και συμμετέχει στα παλαμάκια, όταν το ωθήσουν να το κάνει. Αρχίζει να επεκτείνει τις επιλογές παιχνιδιού που διαθέτει και να μιμείται τις ενέργειες των ενηλίκων. Σε αυτή την ηλικία, όταν δίνεται στο παιδί μια κούκλα, εκείνο την τοποθετεί κάθετα με το κεφάλι προς το πάτωμα, προσπαθώντας να μιμηθεί το περπάτημα. Μέχρι αυτή την ηλικία, το παιχνίδι χαρακτηρίζεται ως αισθητικοκινητικό.
Στο 2ο έτος, το παιδί ξεκινά να παίζει συμβολικά, κάνοντας ότι κοιμάται, ότι τρώει ή ότι μαγειρεύει, όπως έχει δει τους γονείς του. Αναγνωρίζοντας τον εαυτό του στον καθρέφτη, μιμείται τις ενέργειες των γονιών του και χρησιμοποιεί διαφορετικά υλικά, δίνοντας την υπόσταση που θέλει (π.χ. Μια πετσέτα γίνεται ρούχο ή χαλί, η κούκλα είναι το παιδάκι του, κ.λπ.). Του αρέσει να βάζει και να βγάζει αντικείμενα από κουτιά.
Στην ηλικία των 3 ετών, το παιδί αρχίζει να παίζει παράλληλα με τα άλλα παιδιά στον ίδιο χώρο, παρατηρώντας το παιχνίδι τους, αλλά χωρίς να μοιράζεται τα παιχνίδια του.
Μέχρι τα 4 έτη, το παιδί δημιουργεί παιχνίδια με σενάριο από καθημερινές καταστάσεις (πάω στο γιατρό) μέχρι πιο σύνθετες (είμαι πυροσβέστης), χρησιμοποιώντας λούτρινα ως χαρακτήρες ή συνεργαζόμενο με άλλα παιδιά. Ακόμη, ξεκινά να παίζει με μηχανικά αυτοκίνητα και τηλεκατευθυνόμενα παιχνίδια.
Από τα 5 έως τα 7 έτη, το παιδί εμπλέκεται και οργανώνει παιχνίδι με κανόνες, αλλά δείχνει χαμηλή υπομονή στην ήττα. Θα προτιμήσει να παίζει με παιδιά της ηλικίας του και του ίδιου φύλου, καθώς και να γίνεται ανταγωνιστικό, ειδικά όταν αισθάνεται ότι οι κανόνες δεν ακολουθούνται.
Γίνεται εμφανές, επομένως, ότι μέσα από τα στάδια εξέλιξης του παιχνιδιού, το παιδί μαθαίνει να λαμβάνει, να επεξεργάζεται και να ενσωματώνει σωστά τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος, με σκοπό την εξαγωγή μιας λειτουργικής συμπεριφοράς.
Η Εργοθεραπεία βοηθά στην εξέλιξη του παιδιού, αν το παιδί δυσκολεύεται:
• Να παίξει στην παιδική χαρά, στον παιδότοπο ή στον χώρο του σχολείου.
• Να χειριστεί με διαφορετικούς τρόπους ένα παιχνίδι, εμφανίζοντας δηλαδή μονοτονία και επαναληψιμότητα στη δράση του.
• Να εμπλακεί σε ομαδική δραστηριότητα με κανόνες.
• Να κάνει συμβολικό παιχνίδι και σενάρια.
psychomotor-athens.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου