Υπάρχουν οκτώ κανόνες καλής συμπεριφοράς, που μπορούμε να διδάξουμε στα παιδιά από νωρίς και έχουν να κάνουν με τη συμπεριφορά τους προς τρίτους, Ας τους δούμε.
1. Περιμένουμε για να μπούμε στο σπίτι κάποιου
Τα παιδάκια λατρεύουν να χτυπούν πόρτες και κουδούνια. Ενίοτε και πολλές φορές. Και όταν η πόρτα επιτέλους ανοίξει, τα παιδιά συνήθως τρέχουν μέσα χωρίς να χαιρετήσουν ή χωρίς να περιμένουν τον οικοδεσπότη να τους κάνει την πρόσκληση. Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα πάτε σε έναν φίλο τους να παίξουν, εξηγήστε ότι χτυπάμε μία φορά και πείτε τους να είναι ευγενικά. Όταν ανοίξουν την πόρτα, βάλτε το χέρι σας στον ώμο του ως σήμα να περιμένει. Μπορεί να "μπουκάρουμε" στο σπίτι της γιαγιάς ή του παππού, αλλά καλό είναι αυτό να μην συμβαίνει παραέξω.
2. Συστάσεις, τίτλοι, πληθυντικός
Μιλήστε στο παιδί σας για το πώς απευθύνεται στους μεγαλύτερους. Αν είναι κύριος τάδε, αν είναι γιατρός τάδε. Κάντε σκετσάκια για να το καταλάβει. Προσποιηθείτε διάφορους χαρακτήρες και μάθετε τους τίτλους και τον πληθυντικό/ενικό. Μάθετέ τα να λένε όλη την πρόταση, όταν βλέπουν κάποιον. "Γεια σας" και όχι "γεια", "Τι κάνετε" και ό,τι άλλο θα θέλατε να λέει. Στην επόμενη κοινωνική σας εκδήλωση, αν το αμελήσει, υπνεθυμίστε το με μία φράση, όπως "Αγάπη μου θυμάσαι τον κύριο Παπαδόπουλο; Θέλεις να τον χαιρετήσεις;". Επίσης, κάντε συστάσεις όταν βλέπετε κάποιον που θέλετε τα παιδιά σας να θυμούνται. "Αυτός είναι ο κύριος τάδε, ο φίλος του μπαμπά, που είναι γιατρός".
3. Φερόμαστε ως καλεσμένοι, όταν είμαστε καλεσμένοι
Μερικά παιδάκια νιώθουν πολύ οικεία στα σπίτια των κολλητών τους, και ξεχνούν ότι είναι επισκέπτες. Πείτε τους ότι θα πρέπει να πάρουν άδεια αν θέλουν π.χ. από το δωμάτιο να βγουν στη βεράντα, και όχι να τρέχουν από δωμάτιο σε δωμάτιο χωρίς να λένε τίποτα. Δεν θα πρέπει να πειράζουν αντικείμενα -ειδικά εκτός δωματίου του φίλου τους- και θα πρέπει να δείχνουν σεβασμό στον χώρο της οικογένειας που τον φιλοξενεί για λίγες ή πολλές ώρες.
4. Κατανάλωση φαγητών / αφεψημάτων
Δεν πρέπει να ξεχνάμε να τους λέμε ότι δεν ανοίγουμε χωρίς άδεια το ψυγείο και φυσικά δεν παίρνουμε ό,τι θέλουμε χωρίς άδεια. Καμιά φορά τα παιδιά με την ειλικρίνεια και τον αυθορμητισμό τους μπορεί να πουν κάτι που να μην είναι πολύ ευγενικό, όπως "Πού είναι τα κουλουράκια που υπήρχαν εδώ την περασμένη φορά;". Μάθετέ τους ότι περιμένουμε να μας ρωτήσουν τι θέλουμε, ευχαριστούμε όταν μας κεράσουν κάτι και μιλάμε με ευγένεια και σεβασμό στη μαμά του φίλου μας.
5. Στρώνουμε μαζί το τραπέζι
Αν μας έχουν καλέσει για φαγητό, καλό είναι να βοηθάμε. Θα πρέπει να μάθουμε στα παιδιά να προσφέρονται να βοηθήσουν, πριν ή μετά το φαγητό, πηγαίνοντας το πιάτο τους και ό,τι άλλο μπορούν στην κουζίνα. Κατά πάσα πιθανότητα η μαμά θα αρνηθεί, το θέμα όμως είναι το δικό σας παιδί να έχει προσφερθεί. Και όχι για τους τύπους του θέματος, αλλά για την ουσία. Για τη γνώση ότι βοηθάμε όλοι όταν μπορούμε.
6. Τρώμε όταν έρθουν όλοι
Στο σπίτι σας, αλλά ιδιαίτερα και σε ξένα σπίτια, μάθετε στα παιδιά ότι περιμένουμε να φάμε, όταν έρθουν όλοι στο τραπέζι και σηκωνόμαστε για παιχνίδι, όταν όλοι τελειώσουν. Ή ζητάμε αν μπορούμε να φύγουμε νωρίτερα, εφόσον θέλουμε. Όταν σηκωνόμαστε από το τραπέζι, ευχαριστούμε την οικοδέσποινα. Σε όλα αυτά έχει μεγάλη σημασία και η ηλικία του παιδιού, αλλά καλό θα είναι να μάθουν τις βασικές αρχές από νωρίς.
7. Ευχαριστούμε και χαιρετούμε
Μάθετε στα παιδιά να ευχαριστούν φεύγοντας και να χαιρετούν. Δεν έχει σημασία αν έφαγαν, αν πέρασαν καλά ή πολύ καλά, αν στεναχωρήθηκαν για κάποιο λόγο. Δεν πρέπει ποτέ να φεύγουν χωρίς να χαιρετήσουν, ακόμη κι όταν φεύγουν κλαίγοντας γιατί ήθελαν να μείνουν κι άλλο...
8. Αντιδράσεις σε δώρα
Το "ευχαριστώ" όταν παίρνουν ένα δώρο είναι μια λέξη που πρέπει να τους βγαίνει αυθόρμητα, από νωρίς, χωρίς να πρέπει να το θυμίζετε όλη την ώρα. Πρέπει να τους γίνει βίωμα. Το δεύτερο θέμα με τα δώρα είναι η υπόλοιπη αντίδρασή τους. Πολλά παιδάκια κάνουν μούτρα, αν δεν τους αρέσει αυτό που πήραν ή αν το έχουν ήδη. Πρέπει να μάθουν να συγκρατούν τον εκνευρισμό τους, χωρίς να λένε "Δεν μου αρέσει", "δεν το θέλω", "δεν το χρειάζομαι". Παιχνίδι με ρόλους είναι και εδώ η λύση. Κάντε σκετσάκια στο σπίτι, προπονηθείτε. Δώστε του παιχνίδια και μάθετέ του να χαμογελάει, όταν λέει ευχαριστώ, και να κάνει ένα κομψό, θετικό σχόλιο ακόμη και αν έχει ήδη το παιχνίδι. (π.χ. ωραίο χρώμα, μέγεθος, σχήμα, κ.λπ). Κάντε εσείς το μουτρωμένο παιδί, για να καταλάβει τι ακριβώς δεν πρέπει να κάνει, και δείξτε του στην πράξη τη σωστή αντίδραση, όταν του δίνουν ένα δώρο.
Μη θεωρείτε ότι όλα θα τα μάθουν, όταν μεγαλώσουν. Βάλτε από νωρίς τις βάσεις και κάνετε τις γερές. Μόνο έτσι θα θεμελιώσουν έναν σωστό χαρακτήρα για τον οποίο και εκείνα και εσείς θα καμαρώνετε.
www.mothersblog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου