Με το καλοκαίρι να βρίσκεται προ των πυλών, ήρθε η ώρα να φρεσκάρετε όλα όσα πρέπει να ξέρετε για να απολαμβάνετε εσείς και τα παιδιά σας την παραλία με ασφάλεια.
Συχνά τα παιδιά ξεφεύγουν από την προσοχή των γονέων τους και, προτού προλάβει να τα αντιληφθεί κανείς, βρίσκονται ήδη μέσα στο νερό. Και τις περισσότερες φορές το κακό δεν αργεί να γίνει -η έλλειψη οξυγόνου στην καρδιά και τον εγκέφαλο μπορεί να αποβεί μοιραία. Ακόμη όμως κι αν το παιδί επιβιώσει, μπορεί να προκληθεί μόνιμη βλάβη. Τέσσερα λεπτά χωρίς οξυγόνο αρκούν για να προκληθεί μη αναστρέψιμη βλάβη στον εγκέφαλο.
Επιπλέον, η εισρόφηση νερού μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση βλάβης στο αναπνευστικό σύστημα και τον "δευτερογενή πνιγμό". Για κάθε ένα παιδί που πνίγεται, άλλα πέντε εμφανίζουν μόνιμη εγκεφαλική βλάβη λόγω της παρατεταμένης έλλειψης οξυγόνου.
Κάθε χρόνο, ένας μεγάλος αριθμός παιδιών σε ολόκληρο των κόσμο χάνουν τη ζωή τους από πνιγμό. Και, δυστυχώς, ορισμένοι από τους παρακάτω μύθους και εσφαλμένες αντιλήψεις επιδεινώνουν την κατάσταση:
Μύθος #1: Ο πνιγμός είναι θορυβώδης. Αν το παιδί μου κινδυνεύει θα το ακούσω.
Η αλήθεια είναι ότι δεν θα ακούσετε απαραίτητα πλατσουρίσματα, φωνές για βοήθεια ή το παιδί σας να παλεύει με το νερό. Τα μικρά παιδιά δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν όταν βρεθούν σε κίνδυνο μέσα στο νερό ούτε ξέρουν πώς να βγουν από το νερό.
Από την άλλη, τα μεγαλύτερα παιδιά μπορεί να μην είναι σε θέση να φωνάξουν για βοήθεια, αν πασχίζουν να πάρουν αναπνοή. Εάν οι κινήσεις τους αρχίσουν να γίνονται σπασμωδικές και ακανόνιστες ή σταματήσουν εντελώς, ή εάν το σώμα τους είναι βυθισμένο στο νερό και το κεφάλι τους βρίσκεται χαμηλά στο επίπεδο της επιφάνειας, είναι ισχυρή ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά.
Μύθος #2: Δεν έχω πισίνα, οπότε δεν χρειάζεται να ανησυχώ.
Τα παιδιά δεν πνίγονται μόνο σε πισίνες ή στη θάλασσα. Μερικά μόλις εκατοστά νερού αρκούν για να πνιγεί ένα μικρό παιδί. Οι γονείς και, γενικά, όλοι όσοι προσέχουν παιδιά θα πρέπει να έχουν υπόψη τους όλες τις πιθανές "παγίδες" μέσα και γύρω από το σπίτι: τεχνητές λιμνούλες, σιντριβάνια, τουαλέτες, μπανιέρες, κουβάδες με νερό, ποτάμια, ρυάκια, πηγάδια, κ.λπ.
Μύθος #3: Αφού το παιδί μου ξέρει να κολυμπά, δεν κινδυνεύει να πνιγεί.
Τα μικρότερα παιδιά (ιδίως μεταξύ ενός και τριών ετών) διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο πνιγμού. Λόγω του δυσανάλογα μεγάλου βάρους του κεφαλιού τους, τα νήπια μπορεί να χάσουν εύκολα την ισορροπία τους, να πέσουν με το κεφάλι και να μην προλάβουν να σηκωθούν αρκετά γρήγορα.
Η επίβλεψη από κάποιον ενήλικα είναι επιβεβλημένη, όταν ένα παιδί βρίσκεται κοντά σε νερό, ανεξάρτητα από την ηλικία του. Από την άλλη, ένα μεγαλύτερο παιδί μπορεί να ξέρει καλή κολύμβηση, αλλά υπάρχουν πάντα και αστάθμητοι παράγοντες: το κολύμπι στη θάλασσα, στο ποτάμι, στη λίμνη ή σε θολά νερά εγκυμονεί κινδύνους. Γι' αυτό έχετε πάντα τα μάτια σας 14 και βεβαιωθείτε ότι το παιδί φοράει σωσίβιο όταν υπάρχει κίνδυνος.
Μύθος #4: Δεν χρειάζεται να ανησυχώ για το παιδί μου εφόσον υπάρχει επίβλεψη.
Δυστυχώς, η επίβλεψη από κάποιον ενήλικα δεν αρκεί. Το παιδί σας πρέπει να μάθει να κολυμπά σωστά όσο το δυνατόν νωρίτερα και πρέπει πάντοτε να λαμβάνονται τα κατάλληλα προληπτικά μέτρα. Για παράδειγμα:
Μπορεί να μην είναι πάντοτε εμφανές πότε ένα παιδί ή κάποιος άλλος κολυμβητής βρίσκεται σε κίνδυνο. Οι παρακάτω ενδείξεις θα σας βοηθήσουν να αντιληφθείτε ότι πρέπει να καλέσετε βοήθεια:
Κάθε χρόνο, ένας μεγάλος αριθμός παιδιών σε ολόκληρο των κόσμο χάνουν τη ζωή τους από πνιγμό. Και, δυστυχώς, ορισμένοι από τους παρακάτω μύθους και εσφαλμένες αντιλήψεις επιδεινώνουν την κατάσταση:
Μύθος #1: Ο πνιγμός είναι θορυβώδης. Αν το παιδί μου κινδυνεύει θα το ακούσω.
Η αλήθεια είναι ότι δεν θα ακούσετε απαραίτητα πλατσουρίσματα, φωνές για βοήθεια ή το παιδί σας να παλεύει με το νερό. Τα μικρά παιδιά δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν όταν βρεθούν σε κίνδυνο μέσα στο νερό ούτε ξέρουν πώς να βγουν από το νερό.
Από την άλλη, τα μεγαλύτερα παιδιά μπορεί να μην είναι σε θέση να φωνάξουν για βοήθεια, αν πασχίζουν να πάρουν αναπνοή. Εάν οι κινήσεις τους αρχίσουν να γίνονται σπασμωδικές και ακανόνιστες ή σταματήσουν εντελώς, ή εάν το σώμα τους είναι βυθισμένο στο νερό και το κεφάλι τους βρίσκεται χαμηλά στο επίπεδο της επιφάνειας, είναι ισχυρή ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά.
Μύθος #2: Δεν έχω πισίνα, οπότε δεν χρειάζεται να ανησυχώ.
Τα παιδιά δεν πνίγονται μόνο σε πισίνες ή στη θάλασσα. Μερικά μόλις εκατοστά νερού αρκούν για να πνιγεί ένα μικρό παιδί. Οι γονείς και, γενικά, όλοι όσοι προσέχουν παιδιά θα πρέπει να έχουν υπόψη τους όλες τις πιθανές "παγίδες" μέσα και γύρω από το σπίτι: τεχνητές λιμνούλες, σιντριβάνια, τουαλέτες, μπανιέρες, κουβάδες με νερό, ποτάμια, ρυάκια, πηγάδια, κ.λπ.
Μύθος #3: Αφού το παιδί μου ξέρει να κολυμπά, δεν κινδυνεύει να πνιγεί.
Τα μικρότερα παιδιά (ιδίως μεταξύ ενός και τριών ετών) διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο πνιγμού. Λόγω του δυσανάλογα μεγάλου βάρους του κεφαλιού τους, τα νήπια μπορεί να χάσουν εύκολα την ισορροπία τους, να πέσουν με το κεφάλι και να μην προλάβουν να σηκωθούν αρκετά γρήγορα.
Η επίβλεψη από κάποιον ενήλικα είναι επιβεβλημένη, όταν ένα παιδί βρίσκεται κοντά σε νερό, ανεξάρτητα από την ηλικία του. Από την άλλη, ένα μεγαλύτερο παιδί μπορεί να ξέρει καλή κολύμβηση, αλλά υπάρχουν πάντα και αστάθμητοι παράγοντες: το κολύμπι στη θάλασσα, στο ποτάμι, στη λίμνη ή σε θολά νερά εγκυμονεί κινδύνους. Γι' αυτό έχετε πάντα τα μάτια σας 14 και βεβαιωθείτε ότι το παιδί φοράει σωσίβιο όταν υπάρχει κίνδυνος.
Μύθος #4: Δεν χρειάζεται να ανησυχώ για το παιδί μου εφόσον υπάρχει επίβλεψη.
Δυστυχώς, η επίβλεψη από κάποιον ενήλικα δεν αρκεί. Το παιδί σας πρέπει να μάθει να κολυμπά σωστά όσο το δυνατόν νωρίτερα και πρέπει πάντοτε να λαμβάνονται τα κατάλληλα προληπτικά μέτρα. Για παράδειγμα:
- Να είστε σε εγρήγορση όταν τα παιδιά βρίσκονται μέσα ή γύρω από το νερό.
- Περιφράξτε κατάλληλα τον χώρο της πισίνας και κλειδώνετε πάντα την πόρτα ή καλύψτε την πισίνα με ειδικό κάλυμμα.
- Να βεβαιώνεστε πάντα ότι οι πόρτες και η περίφραξη είναι σε καλή κατάσταση και δεν έχουν υποστεί φθορές ή τρύπες.
- Φροντίστε οι πόρτες που οδηγούν στην πισίνα να έχουν και ανιχνευτή κίνησης με συναγερμό που να ειδοποιεί όταν κάποιος μπαίνει στον χώρο της πισίνας.
- Μάθετε πρώτες βοήθειες και καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση -μπορούν πραγματικά να αποδειχθούν σωτήριες, εάν εφαρμοσθούν εγκαίρως.
- Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, καλέστε άμεσα την κατάλληλη υπηρεσία έκτακτης ανάγκης.
- Απομνημονεύστε τους αριθμούς έκτακτης ανάγκης της περιοχής σας και αποθηκεύστε τους στο κινητό σας ή έχετέ τους κοντά στο σταθερό σας τηλέφωνο.
Μπορεί να μην είναι πάντοτε εμφανές πότε ένα παιδί ή κάποιος άλλος κολυμβητής βρίσκεται σε κίνδυνο. Οι παρακάτω ενδείξεις θα σας βοηθήσουν να αντιληφθείτε ότι πρέπει να καλέσετε βοήθεια:
- Αν το παιδί ή ο ενήλικας, όταν πλέον έχει βγει από το νερό, εμφανίζει δυσκολία στην αναπνοή ή δεν μπορεί να ελέγξει τον βήχα του.
- Αν το χρώμα του δέρματος γίνεται μπλε. Το δέρμα μπορεί επίσης να είναι ωχρό και κρύο.
- Αν κάνει εμετό ή παρατηρείται διάταση της κοιλιάς.
- Αν δεν αντιδρά ή έχει χάσει τις αισθήσεις του και ο σφυγμός του είναι ταχύς, αδύναμος ή αργός.
- Αν δεν αναπνέει και είναι αναίσθητο ή εάν υπάρχει υποψία τραυματισμού της σπονδυλικής στήλης.
- Το πιο σημαντικό απ' όλα είναι η ασφάλεια -μην προσπαθήσετε ποτέ να σώσετε κάποιον με κίνδυνο τη δική σας ζωή. Αντ' αυτού καλέστε βοήθεια.
- Αν υπάρχει υποψία τραυματισμού της σπονδυλικής στήλης και δεν απαιτείται καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση, το παιδί δεν πρέπει να μετακινηθεί.
- Κρατήστε το παιδί ξαπλωμένο ανάσκελα μέχρι να φτάσει η βοήθεια.
- Αν το παιδί πρέπει να μετακινηθεί, γλιστρήστε μια σανίδα κάτω από το κεφάλι, την πλάτη και τους γλουτούς, φροντίζοντας να κρατάτε σταθερά το κεφάλι και τον λαιμό.
- Αν το παιδί δεν αναπνέει, αλλά έχει σφυγμό, κάντε άμεσα τεχνητή αναπνοή. Μην χάσετε χρόνο προσπαθώντας να βγάλετε το νερό που έχει καταπιεί.
- Αν το παιδί αρχίσει να αναπνέει, το πιθανότερο είναι ότι θα προκληθεί έμετος. Γυρίστε το παιδί στο πλάι με το κεφάλι χαμηλότερα από τον κορμό για να ανοίξετε τους αεραγωγούς.
- Αν το παιδί έχει υποστεί τραυματισμό στη σπονδυλική στήλη, φροντίστε το κεφάλι και ο λαιμός να παραμένουν συνεχώς σε ευθεία και σταθερή θέση.
- Αν δεν έχει σφυγμό, ξαπλώστε το παιδί σε μια σκληρή επιφάνεια και εφαρμόστε καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση, προσέχοντας να μην τραβήξετε το κεφάλι προς τα πίσω.
- Εφόσον δεν υπάρχει τραυματισμός της σπονδυλικής στήλης, τοποθετήστε το παιδί σε θέση ανάνηψης.
- Κρατήστε το ζεστό και αντιμετωπίστε τυχόν συμπτώματα υποθερμίας.
- Φωνάξτε γιατρό εάν υπήρξε παρ' ολίγον πνιγμός -ακόμη κι αν το παιδί έχει επανέλθει πλήρως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου