Με το που αρχίζουν τα μικρά μας να αναγνωρίζουν τα… χρώματα, τότε, ξέρουμε πως είναι έτοιμα να κάνουν και τα πρώτα τους βήματα στον κόσμο των χρημάτων και, αργότερα, της οικονομίας! Όσο παράξενο κι αν ακούγεται αυτό, τα παιδιά από την ηλικία των τριών ετών είναι σε θέση να δεχτούν τις πρώτες οικονομικές πληροφορίες, οι οποίες μπορούν -και πρέπει- να αυξάνονται και να εμπλουτίζονται με το πέρασμα του χρόνου. Δίχως να το καταλάβουμε, λοιπόν, θα περάσουμε από το σχήμα και το χρώμα των χρημάτων στις πρώτες οικονομικές έννοιες και από εκεί στο να ταΐζουμε παρέα το πρώτο μας ροζουλί γουρουνάκι, με απώτερο στόχο να αποκτήσουμε το (επίσης) πρώτο μας ποδήλατο!
Κάθε αρχή και… εύκολη!
Αργά, αλλά σταθερά βήματα προσαρμοσμένα στις δυνατότητες και τις ανάγκες της κάθε ηλικίας. Αυτό είναι το μυστικό για να μπορέσουμε να μεταμορφώσουμε τα σπάταλα και (συχνά) απαιτητικά μικρά μας σε δεινούς, συγκρατημένους οικονομολόγους. Πιο αναλυτικά…
Βήμα 1ο: Συστήνουμε στα παιδιά τα ευρώ
Στην ηλικία των 3 ετών τα παιδιά είναι σε θέση να ξεχωρίσουν το χαρτονόμισμα από το κέρμα. Μπορούν να διακρίνουν τα διαφορετικά μεγέθη και χρώματα που έχει το καθένα και λατρεύουν να ανοιγοκλείνουν το τσαντάκι τους για να πραγματοποιήσουν τις υποτιθέμενες αγορές τους τόσο στα αυτοσχέδια, όσο και στα πραγματικά σούπερ μάρκετ.
Ενθαρρύνουμε την προσπάθεια…
…δημιουργώντας μια αφίσα στην οποία θα απεικονίζονται οι δύο όψεις των χαρτονομισμάτων και των κερμάτων. Μια βόλτα στο διαδίκτυο θα μας βοηθήσει να συγκεντρώσουμε τις φωτογραφίες των χρημάτων, ενώ ένα εργαστήρι χαρτοκοπτικής θα μας βοηθήσει να τα κόψουμε και στη συνέχεια να τα κολλήσουμε στην αφίσα με τη βοήθεια των μικρών μας. Φυσικά, κάποια από αυτά μπορούμε να τους τα δείξουμε και στην πραγματική τους διάσταση και… υπόσταση.
…παίζοντας παιχνίδια ρόλων. Έτσι, βοηθάμε τα παιδιά να κατανοήσουν τη χρήση των χρημάτων και να εξοικειωθούν τόσο με τα νομίσματα, όσο και με τα χαρτονομίσματα. Στήνουμε, λοιπόν, το δικό μας αυτοσχέδιο μαγαζάκι στο σπίτι χρησιμοποιώντας παλιές σακούλες και περιοδικά για να τοποθετούμε και να τυλίγουμε τα… ψώνια μας - δηλαδή τα φρούτα και τα διακοσμητικά του σπιτιού μας!
…κάνοντας (ακόμα) ένα βήμα παραπάνω. Τώρα που τα μικρά μας έχουν μάθει τα χρήματα κι έχουν κάνει και τις πρώτες τους συναλλαγές, ένα πράγμα μένει να τους χαρίσουμε για να σφραγίσουμε αυτή τη μεγάλη επιτυχία: Ένα μικρό τσαντάκι μέσα στο οποίο θα φυλάνε το… "κάτι τι" τους για μια ώρα ανάγκης.
Βήμα 2ο: Από τη θεωρία στις πράξεις!
Με τη συμβολή των μαθηματικών, τα οποία κάνουν αισθητή την παρουσία τους στο σχολικό πρόγραμμα των μικρών μαθητών (στοιχειώνοντας πού και πού τα ήρεμα οικογενειακά απογεύματα των γονιών) τα παιδιά μπορούν πλέον να παίζουν τους αριθμούς στα δάχτυλα. Τώρα πια, ως μικροί μαθητές, είναι σε θέση να διακρίνουν τόσο τα διαφορετικά χρώματα των χαρτονομισμάτων, όσο και τη διαφορετική αξία που δίνει το χρώμα (σε συνδυασμό με το μέγεθος και το νούμερο) στο καθένα.
Όπως και να το κάνουμε, το θαλασσί ευρώ διαφέρει από το μοβ όχι μόνο στο χρώμα ή το μέγεθος, αλλά και στην αξία, αφού με αυτό μπορούμε να αγοράσουμε όχι ένα σακουλάκι, αλλά ένα βουναλάκι από καραμέλες μιας και μέσω των χρημάτων μπορούμε να αγοράζουμε διάφορα αγαθά (όπως τα παιχνίδια που φαίνονται) και πολλές υπηρεσίες (όπως το ηλεκτρικό ρεύμα του οποίου η αγορά δεν φαίνεται, αλλά πραγματοποιείται μέσω των λογαριασμών που έρχονται στο σπίτι μας κάθε δύο μήνες).
Ενθαρρύνουμε την προσπάθεια…
Ενθαρρύνουμε την προσπάθεια…
…πηγαίνοντας για ψώνια μαζί με τα παιδιά και παροτρύνοντάς τα να μας δείξουν ποια χαρτονομίσματα θα πρέπει να δώσουμε στο ταμείο για τα πράγματα που έχουμε αγοράσει και να ελέγξουν αν τα ρέστα που μας έδωσαν ήταν τα σωστά.
…μέσω της εμπιστοσύνης, μιας και -τώρα πια- τα παιδιά μας είναι αρκετά μεγάλα για να διαχειριστούν το δικό τους χαρτζιλίκι (ή τουλάχιστον για να το προσπαθήσουν). Ένα μικρό ποσό για τα μικροέξοδα του σχολείου είναι ό,τι πρέπει για μια καλή αρχή, υπό την προϋπόθεση πως δίνεται σε συγκεκριμένες ημέρες και δεν αντικαθιστάται όταν (ως διά μαγείας) εξαφανίζεται από το πορτοφολάκι των παιδιών.
…βάζοντας ρεαλιστικούς στόχους. Π.χ. στόχος μας είναι να αγοράσουμε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι. Πόσο κάνει; Πόσα λεφτά έχουμε στην άκρη; Πόσα μας λείπουν; Μόλις απαντήσουμε σε αυτές τις ερωτήσεις μπορούμε να ξεκινήσουμε να πλησιάζουμε τον στόχο μας. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι υπομονή, επιμονή και τα μυστικά της αποταμίευσης (που ακολουθούν πιο κάτω), τα οποία θα αυξήσουν την υπομονή μας, θα εντείνουν την επιμονή μας και θα μας βοηθήσουν να τον πραγματοποιήσουμε.
Βήμα 3ο: Με σύμμαχο (του μυαλού) την κρίση
Το τελευταίο πράγμα που θα θέλαμε για τα παιδιά μας είναι να υιοθετήσουν το μότο "καταναλώνω άρα υπάρχω". Η ηλικία των 9 ετών (περίπου) είναι η ιδανική στιγμή για να τους εξηγήσουμε πως ακόμα κι όταν έχουμε χρήματα, δεν χρειάζεται να τα ξοδεύουμε αλόγιστα. Το "συμφέρον" είναι ο στόχος μας και η "κρίση" το κλειδί μας. Δεν μένει, λοιπόν, παρά να βοηθήσουμε τα μικρά μας να αναπτύξουν και να εξελίξουν την κριτική τους ικανότητα.
Ενθαρρύνουμε την προσπάθεια…
…ξεκαθαρίζοντας τι σημαίνει ακριβό, τι είναι οικονομικό και ποιο είναι το φθηνό. Μπορεί τα παπούτσια μιας συγκεκριμένης βιτρίνας να είναι πιο ακριβά από μιας άλλης, ίσως όμως το ανθεκτικό τους υλικό τα κάνει πιο οικονομικά σε βάθος χρόνου, μιας και θα κρατήσουν παραπάνω.
…συγκρίνοντας τιμές στα ράφια του σούπερ μάρκετ. Έτσι, θα έχουμε την ευκαιρία να δείξουμε στα παιδιά πολλά παρόμοια προϊόντα με διαφορετικό κόστος. Ποιο από αυτά ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας; Ποιανού η τιμή μας συμφέρει; Γιατί, μπορεί το μεγαλύτερο μπουκάλι με το αφρόλουτρο να είναι λίγο πιο ακριβό, είναι πιο οικονομικό όμως μιας και η ποσότητα του προϊόντος είναι διπλάσια.
…αξιολογώντας τις ανάγκες μας. Έχει μεγάλη διαφορά η φράση "θα ήθελα" από τη φράση "έχω ανάγκη". Π.χ. μπορεί τα μικρά μας να θέλουν ένα ακόμα παντελόνι, μήπως όμως αυτό που χρειάζονται περισσότερο είναι ένα μπουφάν (ειδικά από τη στιγμή που στη ντουλάπα τους υπάρχουν ήδη δέκα παντελόνια);
…επενδύοντας για το μέλλον. Καλός ο κουμπαράς, μήπως όμως έφτασε η ώρα για κάτι μεγαλύτερο; Ένας τραπεζικός λογαριασμός με τον ερχομό του νέου έτους, θα βοηθούσε τα παιδιά να αποταμιεύσουν ακόμα περισσότερα χρήματα για ακόμα υψηλότερους στόχους. Στόχους που π.χ. θα μπορούσαν να δουν να πραγματοποιούνται στο τέλος της επόμενης χρονιάς!
Μάρθα Αγγελοπούλου
Με τη συνεργασία της παιδαγωγού Σοφίας Προδρόμου.
www.happymom.gr
www.happymom.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου