Είναι γεγονός πως κάποια στιγμή όλοι οι γονείς αναρωτιούνται πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να μιλήσουν στα παιδιά τους για το πώς ν’ αντιμετωπίζουν τους αγνώστους.
Στην ηλικία των 2 - 3 ετών τα παιδιά είναι ακόμα μικρά για να μπορέσετε να κάνετε μια συζήτηση μαζί τους για το τι ακριβώς είναι ο άγνωστος και να μάθουν κάποιους κανόνες ασφαλείας. Αυτό που μπορείτε να κάνετε, είναι όταν βγαίνετε έξω μαζί να τους ζητάτε να μένουν κοντά σας.
Από την ηλικία των 4 ετών μπορούν ν’ αρχίσουν να μαθαίνουν κάποιους βασικούς κανόνες ασφαλείας. Ξεκινήστε εξηγώντας τους τι σημαίνει ένας άγνωστος άνθρωπος. Δηλαδή ότι είναι απλά κάποιος που δεν ξέρουν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι κακός ή καλός. Χρησιμοποιήστε παραδείγματα! Όταν είστε έξω δείξτε του κάποιον κύριο και κάποια κυρία και πείτε του ότι αυτοί είναι άγνωστοι. Σε καμία περίπτωση δεν χρειάζεται να τρομάζετε τα παιδιά προκειμένου να τα κρατήσετε ασφαλή.
Βάλτε τον κανόνα της ερώτησης. Πείτε τους πως όποιος και να τους πει να πάνε μαζί μια βόλτα ή σινεμά, τους κεράσει ένα γλυκό, παιχνίδι ή οτιδήποτε άλλο θα πρέπει να σας ρωτήσουν τα ίδια αν τ’ αφήνετε, ακόμα και αν το άτομο που τους το προτείνει τους πει πως σας έχει ήδη ρωτήσει. Κάντε των κανόνα να ισχύει για όλους, ακόμα και για φίλους σας και τους γονείς των φίλων των παιδιών σας, έτσι ώστε να γίνει συνήθεια στα παιδιά σας και να σας ρωτούν πάντα.
Τι κάνουμε σε περίπτωση που το παιδί χαθεί. Αν είστε σε κάποιο super market, μπορείτε να του πείτε να πάει στο σημείο που πληρώνετε για τα πράγματα (ταμείο) και να πει στην κυρία ή τον κύριο που κάθεται εκεί το όνομα του, ώστε να μπορέσουν να σας καλέσουν από τα μεγάφωνα. Αν είστε σε κάποιο μεγάλο εμπορικό κέντρο πείτε του να βρει κάποιο άτομο που φοράει στολή, όπως κάποιο φύλακα, για να το βοηθήσει. Επίσης, αυτό που βοηθάει σε χώρους που είτε είναι μεγάλοι ή δεν είναι οικείοι για τα παιδιά, είναι να ξέρουν πως καλό είναι να μείνουν στο σημείο που βρίσκονται έτσι ώστε ο γονιός ή ο ενήλικας που τα συνοδεύει να επιστρέψει εκεί για να τα βρει.
"Ποτέ μη μιλάς σε αγνώστους". Η αλήθεια είναι πως αυτή η προσέγγιση δεν είναι και η καλύτερη. Δε θέλετε να κάνετε τα παιδιά σας αντικοινωνικά, ούτε και να τα φοβίσετε. Επίσης, σε περίπτωση που το παιδί σας χαθεί ίσως χρειαστεί να μιλήσει σε κάποιο άγνωστο για να μπορέσει να σας βρει. Οπότε καλό είναι να προσπαθήσουμε να κάνουμε πιο συγκεκριμένο αυτό που έχουμε στο μυαλό μας, είτε λέγοντας πως δεν πιάνουμε την κουβέντα με όποιον μας μιλάει χωρίς την παρουσία μας ή σε περίπτωση που χαθούν, να προτιμήσουν να απευθυνθούν σε κάποιον εργαζόμενο στο μαγαζί ή κάποιο φύλακα.
Extra Tips:
Ασφαλή σημεία. Δείξτε του ποια μέρη είναι ασφαλή για να παίζει και που μπορεί να πάει σε περίπτωση που υπάρξει κάποιο πρόβλημα.
Να παίζει με άλλα παιδιά. Όταν πολλά παιδάκια παίζουν μαζί είναι πιο ασφαλές μιας και ένας επιτήδειος δε θα πλησιάσει μια ομάδα παιδιών που ξέρει πως κάποιος γονιός σίγουρα παρακολουθεί και επιβλέπει.
Να λέει όχι. Μάθετε τα παιδιά ότι μπορούν να λένε όχι σε μεγάλους και ότι μπορούν να φύγουν μακριά τους αν νοιώσουν ότι φοβούνται ή αισθανθούν άβολα και ότι μπορούν να σας το πουν και εσείς θα τα βοηθήσετε.
Νεφέλη Κούρκουλου, Ψυχολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου