Οι ενδείξεις των μαθησιακών δυσκολιών

Οι πρώτες υποψίες και επισημάνσεις στον γονέα ότι "κάτι τρέχει" με το παιδί του κάνουν την εμφάνισή τους με την είσοδο του παιδιού στο νηπιαγωγείο ή αργότερα στις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου.

Παρατηρήσεις όπως "Δεν θέλει σε καμιά περίπτωση να ζωγραφίσει", "Δείχνει να είναι συνεχώς αφηρημένος", "Δεν μπορεί να διαβάσει απλές συλλαβές", "Βαριέται πολύ", κ.λπ. ακούγονται συχνά από τους εκπαιδευτικούς, από την αρχή κιόλας της σχολικής χρονιάς.

Οι δυσκολίες αυτές μπορεί να οφείλονται σε πάρα πολλούς άλλους παράγοντες, μπορεί ωστόσο να πρόκειται πράγματι για μαθησιακές δυσκολίες.

Πριν αναζητήσετε κάποιες από τις παρακάτω ενδείξεις, βεβαιωθείτε ότι τόσο η όραση όσο και η ακοή του παιδιού σας δεν αντιμετωπίζουν κανέναν περιορισμό. Πολλές φορές οι δυσκολίες των παιδιών στην επικοινωνία, την ανάγνωση ή την αντιγραφή μπορεί να οφείλονται σε προβλήματα όρασης και ακοής, που δεν είναι τόσο σημαντικά ώστε να έχουν συνέπειες στην καθημερινότητα, είναι όμως αρκετά σημαντικά για να επηρεάσουν την μάθηση του παιδιού.

Ορισμένα χαρακτηριστικά σημάδια των μαθησιακών δυσκολίών τα οποία μπορείτε να εντοπίσετε στο παιδί και σεις οι ίδιοι ως γονείς κατά την προσχολική ηλικία είναι τα ακόλουθα:

• Παρουσιάζει ιστορικό καθυστερημένης ανάπτυξης του λόγου ("Άργησε να μιλήσει"). Βέβαια, εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι πολλά παιδιά που αργούν να μιλήσουν δεν αντιμετωπίζουν απολύτως κανένα πρόβλημα. Γι' αυτό προσέξτε ιδιαίτερα εάν καταλαβαίνει τι του λέτε και αν ανταποκρίνεται κατάλληλα, και δώστε ιδιαίτερη σημασία στις δυσκολίες που έχει αφού αρχίσει να μιλάει.
• Παρουσιάζει καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λεξιλογίου. Δυσκολεύεται να χρησιμοποιήσει ακριβείς λέξεις γι' αυτό που εννοεί και δεν χρησιμοποιεί ένα πλούσιο και κατάλληλο για την ηλικία του λεξιλόγιο.
• Δυσκολεύεται να βρει την ονομασία αντικειμένου που γνωρίζει.
• Μπερδεύεται στην προφρά μεγάλων λέξεων ή λέξεων που μοιάζουν ακουστικά μετατοπίζοντας γράμματα και συλλαβές όταν μιλάει (π.χ. λέει "εναπάληψη", αντί "επανάληψη").
• Δυσκολεύεται να εκφράσει τις σκέψεις του προφορικά.
• Δεν μένει στο θέμα, όταν μιλάει αναφορικά με κάτι.
• Δεν ολοκληρώνει τις προτάσεις του.
• Δυσκολεύεται στην ομοιοκαταληξία των προτάσεων (π.χ. έλα-σέλα).
• Δυσκολεύεται στο τραγούδι (π.χ. να ακολουθήσει τον ρυθμό των συμμαθητών του).
• Δυσκολεύεται στην εκμάθηση των αριθμών, του αλφάβητου των ημερών της εβδομάδας, των χρωμάτων και των σχημάτων.
• Δυσκολεύεται να ακολουθήσει περισσότερες από μια οδηγίες τη φορά (π.χ. "Βάλε τα παιχνίδια μέσα στο κουτί και βάλε το στο ράφι").
• Ξεχνάει ονόματα φίλων, δασκάλων, χρωμάτων, κ.λπ.
• Έχει δυσκοία με τον έλεγχο και τη λαβή μολυβιών, μαρακδόρων, ψαλιδιών, κ.λπ.
• Έχει δυσκολίες σε δραστηριότητες λεπτής κινητικότητας όπως το κούμπωμα ενός φερμουάρ, το δέσιμο κορδονιών, κ.λπ.
• Δεν μπορεί να ντυθεί εύκολα (π.χ. βάζει την μπλούζα ανάποδα κ.λπ.).
• Παρουσιάζει δυσκολίες σε δραστηριότητες αδρής κινητικότητας, όπως να πιάνει, να κλοτσάει ή να πετάει τη μπάλα.
• Είναι αδέξιο. Συχνά πέφτει πάνω σε άλλα πράγματα ή πέφτει κάτω για παράδειγμα, όταν παίζει.
• Δυσκολεύεται να εκτελέσει έργα που προϋποθέτουν προσανατολισμό στον χώρο και τον χρόνο ("Κάτσε μπροστά από...", "Πρώτα αυτός, μετά εσύ", κ.λπ.).
• Δυσκολεύεται να μείνει συγκεντρωμένο σε κάτι, να καθίσει ήσυχο στη θέση του και να ακούσει ιστορίες για πολύ ώρα.
• Έχει δυσκολία στην αλληλεπίδραση με τους συνομηλίκους του.

Από το βιβλίο: "Η αλβαφήτα που μπερδεύει" της Σουζάννας Παντελιάδου