Ακόμη και αν οι γονείς διδύμων έχουμε συνειδητοποιήσει πράγματι πόσο σημαντικό είναι να μεγαλώσουμε δύο διαφορετικά παιδιά, όπου το καθένα έχει τη δική του προσωπικότητα, είναι συχνά δύσκολο να αποφύγουμε την ταύτιση, αλλά και τις συγκρίσεις μεταξύ τους στο οικογενειακό, φιλικό και κοινωνικό περιβάλλον. Αν, όμως, καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι για τα παιδιά μας να αποκτήσουν την ελευθερία να αποφασίσουν τα ίδια ποιοι πραγματικά θέλουν να είναι, χωρίς την "επισκίαση" από το δίδυμο αδερφάκι τους, τότε ίσως γίνουμε πιο αποφασιστικοί σχετικά με την εφαρμογή των στόχων μας.
Φυσικά, δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές για να τα καταφέρουμε. Το μεγάλωμα των διδύμων απαιτεί συνεχή ενασχόληση σε κάθε στάδιο της ανάπτυξής τους. Όμως υπάρχουν κάποιες κατευθύνσεις που μπορούμε να θυμόμαστε και που μπορούν να μας βοηθήσουν. Αν τις έχουμε στο μυαλό μας, τουλάχιστον θα μπορέσουμε σε διάφορες φάσεις της καθημερινότητάς μας να τις εφαρμόζουμε σιγά σιγά.
1. Είναι δύο διαφορετικά παιδιά! Ας το έχουμε πάντα στο μυαλό μας…
Ίσως είναι το πιο σημαντικό και η αρχή για κάθε μας απόφαση! Μόνο αν το πιστεύουμε εμείς οι ίδιοι, θα μπορέσουμε να το περάσουμε και στο οικογενειακό και φιλικό μας περιβάλλον! Μια καλή αρχή είναι να μην αφήνετε κανέναν να προσφωνεί τα παιδιά σας "τα δίδυμα", αλλά με το όνομά τους!
2. Δεν πειράζει να έχουμε διαφορετικά συναισθήματα για κάθε παιδί!
Φυσικά και δεν πειράζει… αφού είναι διαφορετικά παιδιά! Οι γονείς των διδύμων έχουμε πάντα τύψεις αν νοιώσουμε κάτι διαφορετικό για το ένα ή το άλλο παιδί! Αποδεχτείτε τη διαφορετικότητά τους και τα διαφορετικά συναισθήματα που δημιουργεί το καθένα.
3. Περνάμε χρόνο ξεχωριστά με το κάθε παιδί!
Είναι πράγματι το πιο δύσκολο στην πράξη! Όμως το κάθε παιδί χρειάζεται χρόνο και ξεχωριστές εμπειρίες με το γονιό του. Ακόμη και σε βρεφική ηλικία, τα δίδυμα, αν μπορούσαν θα μας έλεγαν "σε παρακαλώ, δώσε μου λίγη αποκλειστικότητα!" Πολύ συχνά, αν δεν έχουμε ξεκινήσει αρκετά νωρίς αυτή την τακτική, μπορεί να είναι πιο δύσκολο, γιατί τα δίδυμα έχουν μάθει να κάνουν τα πάντα μαζί. Όμως θέλει υπομονή και επιμονή, προκειμένου να τα "ξεκολλήσουμε" για λίγο!
4. Ας μην προσπαθούμε συνεχώς να παρέχουμε μια "δίκαιη και ισότιμη" παιδική ζωή στα δίδυμά μας!
Όπως ακριβώς είναι σχεδόν ακατόρθωτο να παρέχουμε στα παιδιά μας ένα δίχτυ ασφάλειας και προστασίας για τα πάντα που μπορεί να τους συμβούν, το ίδιο δύσκολο είναι να δημιουργήσουμε ακριβώς τις ίδιες συνθήκες και ένα απόλυτα δίκαιο και ισορροπημένο περιβάλλον για τα δίδυμά μας. Και όμως οι γονείς των διδύμων αισθανόμαστε πάντα την ανάγκη να το προσπαθούμε. Αντίθετα, όμως, θα πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας πώς μπορούν να προσαρμόζονται ή να ξεπερνούν άδικες καταστάσεις που μπορεί να τους προκύψουν.
5. Δεν συγκρίνουμε τα δίδυμα παιδιά μας!
Τα δίδυμα αδέρφια ξεκινούν τη ζωή τους στον ίδιο τόπο, την ίδια χρονική στιγμή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να χαράξουν την ίδια πορεία. Πολλές φορές οι γονείς ή το οικογενειακό περιβάλλον λανθασμένα νομίζουμε ότι βοηθάμε τα παιδιά προς αυτή την κατεύθυνση, κάνοντας συγκρίσεις μεταξύ τους, π.χ. "ο ένας είναι πιο αθλητικός τύπος από τον άλλον", "η ‘μεγάλη’ είναι του διαβάσματος, ενώ η ‘μικρή’ βαριέται και προτιμά να φτιάχνει παζλ"! Είναι ανάγκη για τα παιδιά να καταλάβουν ποιοι πραγματικά είναι και όχι σε τι βαθμό έχουν προοδεύσει σε κάποιο τομέα σε σχέση με το αδερφάκι τους.
6. Παροτρύνουμε τα παιδιά να έχουν τα δικά τους ενδιαφέροντα και τους προσωπικούς τους φίλους!
Από τη στιγμή που τα δίδυμα είναι στην ίδια ηλικία και στο ίδιο σχολείο, το πιο πιθανό είναι ότι θα αποκτήσουν τις ίδιες παρέες. Όμως είναι πολύ σημαντικό, να καλλιεργήσουν την κοινωνικότητά τους σαν αυτόνομες προσωπικότητες, και όχι σαν δίδυμα. Αυτό που θα βοηθήσει είναι να δοκιμάσουν διαφορετικές δραστηριότητες που να ταιριάζουν στα ενδιαφέροντα και στις κλίσεις του καθενός.
7. Δεν βασιζόμαστε συνεχώς στο ότι τα δίδυμα έχουν το ένα το άλλο!
Προφανώς και η συναισθηματική τους σχέση είναι πολύ σημαντική και ο χρόνος που περνάνε μαζί πολύτιμος, όμως πολύ συχνά πέφτουμε στην παγίδα να αισθανόμαστε ανακούφιση που έχουν το ένα το άλλο και απασχολούνται τόσο καλά μαζί, με αποτέλεσμα να μη διαθέτουμε τον απαιτούμενο χρόνο που οφείλουμε για το κάθε ένα. Ακόμη σε μερικές περιπτώσεις, βασιζόμαστε τόσο πολύ στη μεταξύ τους σχέση, καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, που ενισχύουμε συμπεριφορές του ενός προς το άλλο, που θα έλεγε κανείς ότι είναι περισσότερο γονικές, παρά αδερφικές.
Οι παραπάνω συμβουλές φυσικά δεν αποτελούν πανάκια που, αν τις αποστηθίσουν οι γονείς των διδύμων, θα μεγαλώσουν συναισθηματικά υγιή παιδιά. Ιδίως στην περίπτωση των μονοζυγωτικών διδύμων, που είναι του ιδίου φύλου και συνήθως μοιάζουν πολύ στην εξωτερική εμφάνιση, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή και ενασχόληση των γονιών για να δημιουργηθούν δύο διαφορετικές προσωπικότητες.
Βασισμένο στο βιβλίο της Joan A. Friedman, Emotionally Healthy Twins
www.mytwins.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου