Μεγαλώσαμε μαθαίνοντας ότι ο σκοπός του ανθρώπου είναι να κάνει οικογένεια και παιδιά, σε μια κοινωνία όπου το πρότυπο που προέβαλλε ήταν αυτό της ιδανικής, ευτυχισμένης οικογένειας, που τα παιδιά μονίμως χαμογελούσαν και η μαμά ήταν “φρέσκια” και πάντα σε πολύ καλή διάθεση. Πόσα από αυτά ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα όμως;
Δημιουργούμε μια καινούρια οικογένεια, ενώνοντας τη ζωή μας με τον σύντροφό μας. Και οι δύο προερχόμαστε από διαφορετικές οικογένειες, μεγαλωμένοι με διαφορετικά βιώματα και στάσεις και αξίες για τη ζωή, τις οποίες καλούμαστε να ενώσουμε, ώστε να είναι η οικογένεια μας λειτουργική!
Τις περισσότερες φορές το σύστημα των συζύγων δεν προλαβαίνει να έχει αρκετό χρόνο, ώστε να προσαρμοστούν οι σύζυγοι στα νέα δεδομένα πριν προκύψει η εγκυμοσύνη. Όταν έρχεται το νέο μέλος της οικογένειας οι ισορροπίες αλλάζουν και οι σύζυγοι πρέπει να προσαρμοστούν εκ νέου στη νέα κατάσταση. Το παιδί απαιτεί το 24/7 (φροντίδα και προσοχή 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα), οι γονείς δεν έχουν προετοιμαστεί γι’ αυτό, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα γρήγορα να έρχεται το burnout (εξουθένωση) και οι γονείς να πέφτουν σε ένα φαύλο κύκλο άγχους, με νεύρα, θυμό και ξεσπάσματα με στόχο την επιβολή στο παιδί, χωρίς ο τρόπος αυτός να είναι και ο σωστός!
Το αποτέλεσμα είναι ότι το παιδί συντονίζεται με το συναισθηματικό κλίμα της οικογένειας, γίνεται ευερέθιστο με έντονα ξεσπάσματα θυμού και όλη η οικογένεια πέφτει στον φαύλο κύκλο της απόρριψης. Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν οι γονείς λάμβαναν μέρος σε ομάδες πριν αποφασίσουν για το πρώτο τους παιδί! Πόσο πιο αρμονικά και με περισσότερη ενσυναίσθηση θα μεγάλωναν τα παιδιά τους, τα οποία θα ήταν όντως χαμογελαστά κι ευτυχισμένα!!!
Ένα είναι πολύ σημαντικό να εμπεδώσουμε και τότε όλα θα πάνε καλά! Ακολουθούμε το ένστικτό μας και τις ανάγκες του παιδιού μας. Αν καλύπτουμε τις ανάγκες του, τότε θα έχουμε ένα ήρεμο και ευτυχισμένο παιδί… αν όχι, τότε μπαίνουμε στον φαύλο κύκλο του να κλαίει το μωρό, εμείς να μην του ικανοποιούμε την ανάγκη για επαφή και αγκαλιά νομίζοντας ότι το κακομαθαίνουμε.
Το αποτέλεσμα είναι ότι το παιδί συντονίζεται με το συναισθηματικό κλίμα της οικογένειας, γίνεται ευερέθιστο με έντονα ξεσπάσματα θυμού και όλη η οικογένεια πέφτει στον φαύλο κύκλο της απόρριψης. Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν οι γονείς λάμβαναν μέρος σε ομάδες πριν αποφασίσουν για το πρώτο τους παιδί! Πόσο πιο αρμονικά και με περισσότερη ενσυναίσθηση θα μεγάλωναν τα παιδιά τους, τα οποία θα ήταν όντως χαμογελαστά κι ευτυχισμένα!!!
Ένα είναι πολύ σημαντικό να εμπεδώσουμε και τότε όλα θα πάνε καλά! Ακολουθούμε το ένστικτό μας και τις ανάγκες του παιδιού μας. Αν καλύπτουμε τις ανάγκες του, τότε θα έχουμε ένα ήρεμο και ευτυχισμένο παιδί… αν όχι, τότε μπαίνουμε στον φαύλο κύκλο του να κλαίει το μωρό, εμείς να μην του ικανοποιούμε την ανάγκη για επαφή και αγκαλιά νομίζοντας ότι το κακομαθαίνουμε.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι ορμόνες του άγχος (κορτιζόλη και αδρεναλίνη), τόσο της μαμάς, όσο και του παιδιού να ανεβαίνουν σε υψηλά επίπεδα και οδηγεί στο να είναι το μωρό ανήσυχο και τελικά γυρνάμε γύρω από τον φαύλο κύκλο χωρίς αποτέλεσμα. Πάρτε τα παιδιά σας αγκαλιά και ανταποκριθείτε άμεσα στις ανάγκες τους! Ποτέ δεν είναι αργά για αλλαγή, ώστε να μεγαλώσουμε χαρούμενα παιδιά που θα εξελιχθούν σε υγιείς ενήλικες!
Μαρίνα Κρητικού, Ψυχολόγος Υγείας - Συστημική Σύμβουλος
marina.kritikou@yahoo.com
Βιβλιογραφία:
Παπαδιώτη-Αθανασίου, Β., & Σοφτα-Nall, Λ. (2006). Οικογενειακή-συστημική θεραπεία: Βασικές προσεγγίσεις, θεωρητικές θέσεις και πρακτική εφαρμογή. Ελληνικά Γράμματα.
kritikou-healthpsy.gr
Μαρίνα Κρητικού, Ψυχολόγος Υγείας - Συστημική Σύμβουλος
marina.kritikou@yahoo.com
Βιβλιογραφία:
Παπαδιώτη-Αθανασίου, Β., & Σοφτα-Nall, Λ. (2006). Οικογενειακή-συστημική θεραπεία: Βασικές προσεγγίσεις, θεωρητικές θέσεις και πρακτική εφαρμογή. Ελληνικά Γράμματα.
kritikou-healthpsy.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου