Δίχρονα: Μα, γιατί δεν νυστάζουν ποτέ;

Κλάματα, γκρίνιες και ομηρικές μάχες με φόντο ροζουλιές και γαλάζιες κουβερτούλες… Όχι πια! Η ώρα του ύπνου μπορεί -και πρέπει- να γίνει παιχνιδάκι τόσο για τα μικρά μας, όσο και για εμάς.

Στα 2 με 3 του χρόνια ένα παιδί έχει ανάγκη από περίπου 12 ώρες ύπνου στη διάρκεια του 24ώρου, ενώ μπορεί να εξακολουθεί να παίρνει 1 με 2 υπνάκους στη διάρκεια της ημέρας. Αυτό βέβαια δεν είναι κάποιος απαράβατος κανόνας, εξαρτάται από το παιδί. Υπάρχουν παιδιά που είναι γεμάτα ενέργεια με 8 ώρες ύπνου και άλλα που χρειάζονται 14! 

Όπως και να έχουν τα πράγματα, όμως, και όσο καλόβολο και να είναι το μωρό μας, κάποια στιγμή, σε αυτή την ηλικία, θα αρχίσει να σκαρφίζεται διάφορα κολπάκια για να παρατείνει το ραντεβού του με το κρεβάτι όσο το δυνατό περισσότερο. Επειδή, λοιπόν, ένα γλυκό φιλάκι και μια ακόμα πιο γλυκιά καληνύχτα είναι μόνο το κερασάκι επάνω στην τούρτα, έφτασε η στιγμή να ανακαλύψουμε και την υπόλοιπη "συνταγή" για όνειρα που στάζουν μέλι…

Πώς μπορούμε να το βοηθήσουμε…

"Μαμά, διψάω", "Φοβάμαι", "Δεν νυστάζω"… Είναι γεγονός. Θα κάνει και θα πει ό,τι μπορεί προκειμένου να μην κοιμηθεί! Το μυστικό είναι ένα: Λέμε "όχι" στις φωνές. Δεν ταράζουμε την ησυχία μας και προσπαθούμε να του δώσουμε να καταλάβει ότι θα είμαστε στο πλευρό του οτιδήποτε κι αν χρειαστεί.

• Στον επόμενο τόνο… θα είναι ώρα για ύπνο: Στην ηλικία αυτή είναι πια απαραίτητο να υπάρχει μια προκαθορισμένη ώρα για ύπνο, την οποία θα πρέπει να τηρούμε χωρίς σημαντικές αποκλίσεις. Βέβαια, αποφεύγουμε να δηλώνουμε ορθά κοφτά στα παιδιά μας πως θα πρέπει να πάνε στο κρεβατάκι τους ΤΩΡΑ. Είναι προτιμότερο να τα "ενημερώνουμε" σταδιακά ότι η ώρα του ύπνου πλησιάζει, ξεκινώντας από 30 λεπτά πριν και υπενθυμίζοντας ξανά 10 λεπτά πριν την προκαθορισμένη ώρα. Μεταμορφώνουμε, λοιπόν, ένα μικρό ξυπνητηράκι σε… "κοιμηστήρι" και τους λέμε ότι μόλις χτυπήσει (π.χ. σε 5-10 λεπτά από την ώρα που θα τους το πούμε) θα σημάνει η ώρα του ύπνου.
• Μια φορά κι έναν καιρό: Τα μικρά μας θα πάνε πολύ πιο πρόθυμα στο κρεβάτι τους, αν γνωρίζουν ότι κάτι όμορφο ακολουθεί… Και τι πιο όμορφο από ένα απαλό τραγουδάκι ή μια όμορφη ιστορία για καληνύχτα. Μια υπέροχη συνήθεια ικανή να γλυκάνει και τα πιο δύσκολα παιδάκια.
• Φοβάται το σκοτάδι: Τότε, καλό θα ήταν να το συνοδεύσουμε εμείς στο κρεβάτι του και να καθίσουμε δίπλα του ψιθυρίζοντάς του ότι δεν έχει τίποτα να φοβάται. Πριν ξαπλώσει, φροντίζουμε να έχουμε ανάψει ένα μικρό φωτάκι για να γλυκάνει τόσο το σκοτάδι, όσο και τους φόβους του.
• Ο δρόμος μένει ανοιχτός: Τόσο η πόρτα του δωματίου μας όσο κι εκείνη του δωματίου που κοιμάται το μικρό μας, πρέπει να παραμένουν ανοιχτές (και φυσικά ξεκλείδωτες) καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας. Το παιδί πρέπει να γνωρίζει πως ανά πάσα στιγμή μπορεί να μας φωνάξει κι ότι εμείς θα ανταποκριθούμε στο κάλεσμά του μέχρι να πει… "κύμινο"!

Μάρθα Αγγελοπούλου

Με τη συνεργασία της παιδιάτρου δρ. Βιβής Παναγοπούλου.
www.paidimag.gr