Αναρωτιέστε ποια είναι η καλύτερη ηλικία για να μάθει ένα παιδί καλούς τρόπους; Όσο πιο νωρίς τόσο το καλύτερο! Ούτως ή άλλως γύρω στα 5 θα πάει στο νηπιαγωγείο και θα αρχίσει να συναναστρέφεται με πολλά παιδιά αλλά και άλλους άγνωστους ενήλικες. Συνεπώς είναι σημαντικό να έχει μάθει μέχρι τότε κάποιος βασικούς τρόπους ευγενείας, ώστε να μπορεί να αλληλεπιδρά με τους γύρω του σωστά.
Να ξέρει να λέει "παρακαλώ" και "ευχαριστώ". Αν οι δύο λέξεις ακούγονται συχνά και από εσάς είναι πολύ πιθανό να τις υιοθετήσει εύκολα και νωρίς.
Να καλύπτει το στόμα του όταν χασμουριέται ή βήχει. Όταν χασμουριέται καλό είναι να βάζει το χεράκι του μπροστά και όταν βήχει ή φτερνίζεται να χρησιμοποιεί το εσωτερικό του αγκώνα του. Δεν έχετε ιδέα πόσο πολύ θα εκτιμήσει η δασκάλα του τις συνήθειες αυτές!
Να ρωτάει πριν πάρει κάτι. Είναι σημαντικό να μάθει πως δεν είναι το κέντρο του σύμπαντος και πως πρέπει να ρωτάει πριν πάρει κάτι που δεν είναι δικό του, συμπεριλαμβανομένων των πραγμάτων της μαμάς και του μπαμπά του. Το να ρωτάει ευγενικά θα του χρησιμεύσει όταν θα αρχίσει να συναναστρέφεται με άλλα παιδάκια στο νηπιαγωγείο.
Να λέει συγγνώμη και να το εννοεί. Αν λέει συγγνώμη επειδή το αναγκάζει ένας θυμωμένος γονιός, θα δυσκολευτεί πολύ να καλλιεργήσει την κατανόηση των συναισθημάτων του άλλου και τελικά την ενσυναίσθηση.
Να χτυπάει την πόρτα πριν μπει σε έναν χώρο. Ο κανόνας αφορά και το μπάνιο στο σπίτι!
Να λέει "συγγνώμη" όταν πρέπει να διακόψει μια συζήτηση. Είναι από τη φύση του ανυπόμονο και πολύ συχνά θέλει να διακόπτει τις κουβέντες των μεγάλων για να πει τα δικά του. Καλό είναι να μάθει από μικρή ηλικία αφενός πότε μπορεί να διακόπτει, αφετέρου να είναι ευγενικό και να ζητάει συγγνώμη, αντί να για το επίμονο "μαμά, μαμά, μαμά…".
Να κάθεται ήσυχο όταν χρειάζεται. Είναι βοηθητικό να μάθει πριν πάει στο νηπιαγωγείο να παραμένει ήρεμο ακόμα και σε καταστάσεις που δεν έχουν τόσο ενδιαφέρον.
Να έχει καλούς τρόπους στο τραπέζι. Να ξέρει, για παράδειγμα, ότι δεν τρώμε με τα χέρια, δεν μιλάμε με γεμάτο στόμα και δεν βουτάμε πράγματα από το πιάτο των άλλων.
Να μην κοροϊδεύει ανθρώπους, ειδικά για τα φυσικά τους χαρακτηριστικά. Και επειδή τα νήπια συχνά δείχνουν σε δημόσιους χώρους ανθρώπους που έχουν παραπάνω κιλά ή κάποια αναπηρία, είναι καλό να μάθουν πως η κίνησή τους πιθανόν να προσβάλει ή να πληγώσει τους άλλους.
Να βοηθάει τους άλλους. Ξεκινώντας από απλά πραγματάκια όπως, λόγου χάρη, να κρατάει την πόρτα για να περάσει κάποιος που έχει πράγματα στα χέρια του, ή να ρωτήσει τη μαμά του αν θέλει βοήθεια για να στρώσει το τραπέζι, θα μάθει πώς να προσφέρει τη βοήθειά του σε κάποιον που έχει ανάγκη, να νιώθει καλύτερα με τον εαυτό του και να είναι αποδεκτό από τους άλλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου