Αντιμετωπίστε το παιδικό πείσμα!

Υπάρχουν παιδιά που αρνούνται πεισματικά να κάνουν κάτι που δεν θέλουν. Το μικρό παιδί που πεισμώνει, δεν το κάνει απαραίτητα για να μας προκαλέσει ή να μας κάνει να θυμώσουμε. Η κατανόηση των συναισθημάτων του παιδιού θα μας βοηθήσει να το χειριστούμε καλύτερα. Δείτε μερικούς τρόπους που θα σας βοηθήσουν να διαχειριστείτε ένα "πεισματάρικο" παιδί.

Ακούστε τα επιχειρήματα του μικρού σας. Με αυτόν τον τρόπο θα δείξετε ότι το σέβεστε, ενώ παράλληλα το μικρό σας θα ανακουφιστεί γνωρίζοντας ότι μπορεί να σας μιλήσει ανοιχτά για αυτά που νιώθει και σκέφτεται. Τελικά μπορεί να μην έχει τόση σημασία αυτό που επιθυμεί όσο να εισακουστεί η επιθυμία. 

Είναι προτιμότερο κάποιες φορές να υποχωρούμε έγκαιρα παρά να περιμένουμε την αναπόφευκτη αντίδραση του παιδιού με όλα τα επακόλουθά της, γιατί τότε δεν θα είναι δυνατό να κάνουμε πίσω. Συχνά η εναντίωση και το παιδικό πείσμα είναι ένας τρόπος να μας τραβήξει την προσοχή.

Ένα παιδί που βρίσκεται σε κατάσταση εναντίωσης δεν μπορεί να λογικευτεί μόνο και μόνο επειδή το επιθυμούμε ή το απαιτούμε εμείς. Πρέπει να αποφεύγουμε την άμεση αντιπαράθεση μαζί του, εκτός εάν πρόκειται για κάποιο πολύ σημαντικό πρόβλημα ή κίνδυνο. Μια αντιπαράθεση μπορεί να θεωρηθεί επίδειξη δύναμης από μέρους μας και οι πιθανότητες να επιβληθούμε είναι λίγες.

Τα παιδιά πρέπει να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να τα έχουν όλα! Γι’ αυτό χρειάζονται μέτρο και όρια: ίσως χρειαστεί να αφήσει κάτι για να αποκτήσει κάτι άλλο, ίσως χρειαστεί να επιλέξει, ίσως χάσει κάτι μόνο και μόνο επειδή ήταν πολύ απαιτητικό. Αν για παράδειγμα, δεν θέλει να μοιραστεί τα παιχνίδια του, πρέπει να του εξηγήσετε ότι αντίστοιχα δεν θα θέλει και το άλλο παιδάκι να μοιραστεί τα δικά του παιχνίδια. Αν όμως και τα δύο ανταλλάξουν τα παιχνίδια τους θα έχουν τη δυνατότητα να παίξουν με όλα.

Αντιμετωπίστε το όπως κάθε άλλο παιδί. Παρ’ όλες τις στρατηγικές σίγουρα θα υπάρξουν μέρες που το μικρό σας θα σας βγάλει εκτός εαυτού. Σε τέτοια περίπτωση μη διστάσετε να χρησιμοποιήσετε 2 βασικές μεθόδους: την ψευδαίσθηση της επιλογής (π.χ. δεν μπορώ να σε κάνω με το ζόρι να κοιμηθείς, αλλά πρέπει να μείνεις στο κρεβάτι) και την προσέγγιση "κάντο όπως νομίζεις". 

Αποφύγετε να αντιμετωπίζετε το παιδί σας σαν να έχει πρόβλημα, καθώς έτσι θα λάβει το μήνυμα ότι κάτι δεν πάει καλά με το ίδιο. Είναι σημαντικό να αποδεχτείτε ότι το παιδί σας έχει ιδιαίτερη προσωπικότητα και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Μην προσπαθήσετε να αρνηθείτε την ιδιοσυγκρασία του, καθώς αυτό δεν θα λειτουργήσει.

Χρειάζεται συζήτηση με τον σύντροφό μας ως προς την ευθύνη μας σε αυτή την κατάσταση και εξέταση τρόπων χειρισμού. Ίσως χρειαστεί αλλαγή συμπεριφοράς.

Τέλος, αν η εναντίωση του παιδιού είναι έντονη και δημιουργεί προβλήματα στην επικοινωνία μας, ίσως είναι χρήσιμο να αναζητήσουμε την βοήθεια ειδικού.