Παρασκευή 19 Μαΐου 2017

Μπαμπάς άνεργος στο σπίτι. Τι γίνεται όταν οι ρόλοι αντιστρέφονται;

"Είμαι άνεργος εδώ και δύο χρόνια. Ευτυχώς δουλεύει η γυναίκα μου και έτσι μπορούμε να ανταποκριθούμε οικονομικά. Εκείνη είναι τώρα πια ο κουβαλητής και εγώ η …νοικοκυρά! Νιώθω άσχημα, όχι γιατί ασχολούμαι με τα παιδιά και το σπίτι, αλλά γιατί αισθάνομαι πως έχασα τον ανδρικό μου ρόλο, νιώθω σαν να έχω κατάθλιψη…"

Είναι γεγονός πως σήμερα λόγω της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα μας εδώ και 7-8 χρόνια, η αβεβαιότητα και η συναισθηματική ανασφάλεια που όλο και δυναμώνουν, επηρεάζουν αρκετά τη σημερινή οικογένεια και τους γονικούς ρόλους, αναφέρει στο Infokids.gr η κα Μαρίνα Μόσχα, M.Α. Κλινικής Ψυχολογίας - Ψυχοθεραπεύτρια. Αποτέλεσμα η αλλαγή και η αντιστροφή τους στο οικογενειακό πλαίσιο, όπου σε πολλές ελληνικές οικογένειες δεν είναι πλέον ο πατέρας η κολόνα του σπιτιού, αλλά η μητέρα, που μπορεί να εξακολουθεί να εργάζεται ή να φέρνει μεγαλύτερο μισθό από εκείνον.

Σήμερα, βλέπουμε όλο και πιο συχνά έναν πατέρα που δεν έχει τη δυνατότητα να παρέχει στην οικογένειά του τα υλικά αγαθά και την οικονομική ασφάλεια που τους παρείχε προ κρίσης. Παρατηρώντας πώς αισθάνεται ένας άντρας με την απώλεια της εργασίας του και της ικανότητάς του να ανταποκριθεί στον ρόλο που η κοινωνία του έχει προσδώσει, διαπιστώνουμε την αίσθηση απώλειας ή ακόμη και του πένθους που πολλοί άντρες βιώνουν. Μία απώλεια που απλώνει τα δίχτυα της σε πολλά επίπεδα, όπως στην αυτοεκτίμηση, στην επαγγελματική ιδιότητα, στην αναγνώριση και στην ανδρική του επιβεβαίωση, βιώνοντας αισθήματα ματαίωσης, θυμού, αλλά και θλίψης. Η απώλεια απλώνεται ακόμα και στον κοινωνικό του ρόλο, εφόσον δεν έχει πλέον εκείνος το οικονομικό χαλινάρι της οικογένειας. Η αντιστροφή ρόλων είναι πια γεγονός: ο άνεργος άνδρας είναι εκείνος που ασχολείται με τα παιδιά και τη φροντίδα τους, το μεγάλωμα και το διάβασμά τους, εφόσον η σύζυγος - μητέρα, χρειάζεται να φέρει τα προς το ζην!

Βλέπουμε λοιπόν, τον άνδρα αυτόν, όσο και να προσπαθεί να αντισταθεί στη νέα αυτή κατάσταση, μέσα από τον θυμό ή τη θλίψη του να κλονίζεται συναισθηματικά, να αναρωτιέται ποιος είναι τώρα ο ρόλος του και να χάνει όλο και περισσότερο την εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Αποτέλεσμα, να γίνεται νευρικός αρκετές φορές, να ξεσπάει στην οικογένεια και να αρχίζει να αντιμετωπίζει τη γυναίκα - σύντροφο και σύζυγό του ως εκείνη που του "κλέβει" τον ανδρικό του ρόλο και τον καθίζει σε μια θέση που ο ίδιος θεωρεί ότι δεν είναι δική του. Αναρωτιέται για το παράδειγμα που δίνει στα δικά του παιδιά, αισθανόμενος πως δεν είναι αυτή η εικόνα που ο ίδιος έμαθε από τους δικούς του γονείς. Φοβάται πως βρίσκεται σε αδύναμη θέση και πως αργά ή γρήγορα θα δει τα μοιραία αρνητικά αποτελέσματα, καθώς σκέφτεται ότι μπορεί να χάσει ακόμα και τον σεβασμό των παιδιών του! Και όμως, έρευνες έρχονται να δείξουν ότι η παρουσία του πατέρα και η ενεργή του συμμετοχή στο μεγάλωμα και στην καθημερινότητά τους, τα βοηθάει να έχουν καλύτερες σχολικές επιδόσεις και καλύτερη συναισθηματική και κοινωνική εξέλιξη.

Βέβαια, σε όλη αυτή τη διαδικασία, ασφαλώς ενεργό ρόλο παίζει και η αντιμετώπιση της μητέρας, όπου χρειάζεται να στηρίξει τον σύντροφό της συναισθηματικά στην ευάλωτη και μεταβατική του νέα κατάσταση, αλλά και στα μάτια των παιδιών τους. Αν τον αντιμετωπίζει ως τον "ηττημένο" που έχασε τη δουλειά του και περιμένει από εκείνη να σηκώσει τα οικονομικά βάρη της οικογένειας, τότε τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για όλα τα μέλη. Αν όμως, αναγνωρίζει την αξία του και την παρουσία του μέσα στο σπίτι, τότε δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα. Αν δίνει στα παιδιά της την εικόνα ενός πατέρα, που ναι μεν δεν δουλεύει αυτό το διάστημα όπως άλλοι πατεράδες, αλλά έτσι τους δίνεται η ευκαιρία να τον έχουν περισσότερο κοντά τους και να μάθουν από εκείνον -κυρίως αν έχουν και αγόρια- τότε στα μάτια των παιδιών αλλά και των δικών της θα φαντάζει ως ένας άνθρωπος ικανός και άξιος.

Τέλος, ο πατέρας και σύζυγος δεν θα πρέπει να ξεχνά πως μπορεί μέσα από μια τέτοια ανατροπή να ωφεληθεί συναισθηματικά και να μπορέσει να αντιληφθεί τον εαυτό του μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα, δίνοντας περισσότερο χώρο και χρόνο ουσιαστικής ενασχόλησης με τα παιδιά του, αλλά και με τον ίδιο του τον εαυτό και τις ανάγκες του - κάτι που οι σύγχρονοι ρυθμοί εργασίας δεν του επέτρεπαν πιο παλιά...

Μαρία Ιωαννάτου
www.infokids.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου