Πόσες φορές την ημέρα λέτε "όχι" στο παιδί σας; Θα εκπλαγείτε με το αποτέλεσμα εάν καθίσετε πραγματικά να τις μετρήσετε. Καθημερινά αρνούμαστε τόσα πολλά πράγματα στα παιδιά και τις περισσότερες δικαίως. Θέλουμε το καλύτερο για εκείνα, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι ορισμένες φορές θα τα κακοκαρδίσουμε. Αυτό το διαρκές μπαράζ αρνήσεων όμως, είναι φυσιολογικό να δημιουργεί εντάσεις, οργή και νεύρα. Υπάρχει, όμως, καλύτερος τρόπος.
Επιλέγουμε τις μάχες
Ορισμένες φορές, η καλύτερη επιλογή είναι να πούμε "ναι". Εάν κάτι πραγματικά δεν αξίζει τον κόπο, γιατί να μην δώσουμε στο παιδί την ευχαρίστηση να κερδίσει μία μάχη; Εάν για παράδειγμα επιμένει ότι δεν θέλει να βάλει την πράσινη μπλούζα, αλλά τη μπλε, τι πειράζει να του κάνετε το χατίρι, ακόμη και αν η μπλούζα δεν πηγαίνει με τη μαύρη φόρμα (τι σημασία έχει άλλωστε;). Και γιατί πραγματικά πιστεύουμε ότι ένα μικρό παιδί θέλει και μπορεί να καταλάβει ποιοι είναι οι σωστοί χρωματικοί συνδυασμοί για τα ρούχα (αν και τώρα πια έχουν καταργηθεί σχεδόν όλοι). Σε κάθε περίπτωση, αυτή η μάχη είναι μία από εκείνες που αντέχετε να χάσετε για να επικεντρωθείτε σε άλλες πιο σημαντικές.
Ορισμένες φορές, η καλύτερη επιλογή είναι να πούμε "ναι". Εάν κάτι πραγματικά δεν αξίζει τον κόπο, γιατί να μην δώσουμε στο παιδί την ευχαρίστηση να κερδίσει μία μάχη; Εάν για παράδειγμα επιμένει ότι δεν θέλει να βάλει την πράσινη μπλούζα, αλλά τη μπλε, τι πειράζει να του κάνετε το χατίρι, ακόμη και αν η μπλούζα δεν πηγαίνει με τη μαύρη φόρμα (τι σημασία έχει άλλωστε;). Και γιατί πραγματικά πιστεύουμε ότι ένα μικρό παιδί θέλει και μπορεί να καταλάβει ποιοι είναι οι σωστοί χρωματικοί συνδυασμοί για τα ρούχα (αν και τώρα πια έχουν καταργηθεί σχεδόν όλοι). Σε κάθε περίπτωση, αυτή η μάχη είναι μία από εκείνες που αντέχετε να χάσετε για να επικεντρωθείτε σε άλλες πιο σημαντικές.
Όταν θέλετε να πείτε "όχι", αλλά δεν θέλετε να προκαλέσετε εντάσεις
Να αναγνωρίζεις και να κατανοείς την ανάγκη του παιδιού, χωρίς όμως, να ενδίδεις… Αυτό και αν είναι πρόκληση. Ας πούμε ότι ο έφηβος γιος σας την τελευταία εβδομάδα δεν τα έχει πάει καλά με το διάβασμα και του λέτε ότι πρέπει να τελειώσει όλες τις εργασίες του προτού βγει βόλτα. Λίγο μετά από αυτό το τελεσίγραφο όμως, του τηλεφωνούν οι φίλοι του και τον καλούν για skateboard και του λένε ότι σε 10 λεπτά θα περάσουν να τον πάρουν. Εκείνος σας εκλιπαρεί να τον αφήσετε υποσχόμενος ότι θα διαβάσει μόλις γυρίσει. Εσείς όμως, το έχετε ξαναζήσει όλο αυτό και ξέρετε ότι δεν πρόκειται να γίνει.
Να αναγνωρίζεις και να κατανοείς την ανάγκη του παιδιού, χωρίς όμως, να ενδίδεις… Αυτό και αν είναι πρόκληση. Ας πούμε ότι ο έφηβος γιος σας την τελευταία εβδομάδα δεν τα έχει πάει καλά με το διάβασμα και του λέτε ότι πρέπει να τελειώσει όλες τις εργασίες του προτού βγει βόλτα. Λίγο μετά από αυτό το τελεσίγραφο όμως, του τηλεφωνούν οι φίλοι του και τον καλούν για skateboard και του λένε ότι σε 10 λεπτά θα περάσουν να τον πάρουν. Εκείνος σας εκλιπαρεί να τον αφήσετε υποσχόμενος ότι θα διαβάσει μόλις γυρίσει. Εσείς όμως, το έχετε ξαναζήσει όλο αυτό και ξέρετε ότι δεν πρόκειται να γίνει.
Θέλετε να του απαντήσετε αυτόματα: "Όχι. Δεν έχεις διαβάσει και δεν θα πας. Η συζήτηση τελειώνει εδώ. Γύρνα τώρα στο δωμάτιό σου". Αντί για αυτό όμως, προσπαθήστε να πείτε: "Ακούγετε πολύ ωραίο. Μακάρι να μπορούσες να πας. Ίσως μια άλλη φορά, όταν θα έχεις τελειώσει με τα μαθήματά σου. Εν τω μεταξύ, έλα να ξαναδούμε τι εργασίες έχεις να κάνεις". Υπάρχει βέβαια και η επιλογή: "Εάν θέλουν οι φίλοι σου, μπορούν να καθυστερήσουν λίγο και να έρθουν, όταν θα μπορείς να πας κι εσύ μαζί τους. Αν όχι, τότε θα πρέπει να το κάνετε μία άλλη μέρα".
Με αυτές τις φράσεις αποφεύγετε τα σκληρά λόγια, αλλά δεν αφήνετε κανένα περιθώριο παρερμηνείας για το πόσο απόλυτη είναι η απόφασή σας. Είπατε "όχι" χωρίς να πείτε "όχι". Σαφώς και το παιδί δεν θα είναι χαρούμενο με το αποτέλεσμα, αλλά αν μη τι άλλο δεν θα νοιώσει ότι δεν παίρνει κατανόηση από εσάς. Μην ξεχάσετε να σφραγίσετε τη συμφωνία με μία αγκαλιά.
Με αυτές τις φράσεις αποφεύγετε τα σκληρά λόγια, αλλά δεν αφήνετε κανένα περιθώριο παρερμηνείας για το πόσο απόλυτη είναι η απόφασή σας. Είπατε "όχι" χωρίς να πείτε "όχι". Σαφώς και το παιδί δεν θα είναι χαρούμενο με το αποτέλεσμα, αλλά αν μη τι άλλο δεν θα νοιώσει ότι δεν παίρνει κατανόηση από εσάς. Μην ξεχάσετε να σφραγίσετε τη συμφωνία με μία αγκαλιά.
Τεχνική για μικρά παιδιά
Η τεχνική αυτή είναι εξίσου αποτελεσματική για τα μικρότερα παιδιά. Ας δούμε μία σκηνή γνώριμη στις περισσότερες μαμάδες. Είστε στο σούπερ μάρκετ και το παιδί βλέπει το ράφι με τις καραμέλες και τα γλυκά. "Κοίτα μαμά, καραμέλες" λέει το 4χρονο παιδί και έχει ήδη απλώσει το χέρι να τις πιάσει. Η μαμά απαντά ρητά: "Όχι. Σου είπα ότι δεν θα αγοράσουμε καραμέλες σήμερα". Το παιδί αρχίζει να φωνάζει "θέλω καραμέλες" και η μαμά απαντά φωνάζοντας κι εκείνη: "είπα όχι. Έχεις φάει πολλά γλυκά. Σου κάνουν κακό". Τότε το παιδί πέφτει στο πάτωμα και αρχίζει να χτυπιέται σε μία καθαρή κρίση οργής. Η μαμά το αρπάζει και παθαίνει τη δική της κρίση οργής ουρλιάζοντας: "Σταμάτα τώρα. Σταμάτα γιατί θα έχεις συνέπειες"…
Ας το πιάσουμε τώρα από την αρχή. "Κοίτα μαμά, καραμέλες". Η μαμά σταματά, γονατίζει και κατεβαίνει στο ύψος του παιδιού και του λέει απαλά: "Ναι, φαίνονται τόσο καλές". Το παιδί χαμογελάει. "Μακάρι να μπορούσαμε να αγοράσουμε μερικές σήμερα, αλλά δεν γίνεται. Θα θυμάμαι, όμως, πόσο πολύ σου άρεσαν αυτές οι καραμέλες και θα πω στον Άγιο Βασίλη να σου βάλει μερικές στην κάλτσα σου για τα Χριστούγεννα". Έτσι, το παιδί βλέπει ότι η μαμά αναγνωρίζει τις επιθυμίες του και του δίνει μία ελπίδα για το μέλλον.
Αυτή η αναγνώριση της επιθυμίας του παιδιού κάνει τη διαφορά. Το μόνο που χρειάζεται από την πλευρά των γονέων, είναι να προσπαθήσουν να μπουν στη θέση του παιδιού για λίγα λεπτά και να δουν τα πράγματα από τη δική τους οπτική. Αυτό δεν σημαίνει ότι λέτε "ναι" σε όλα. Σημαίνει ότι λέτε "όχι", χρησιμοποιώντας όμως, τη μαγική συνταγή της κατανόησης.
www.letsfamily.gr
Η τεχνική αυτή είναι εξίσου αποτελεσματική για τα μικρότερα παιδιά. Ας δούμε μία σκηνή γνώριμη στις περισσότερες μαμάδες. Είστε στο σούπερ μάρκετ και το παιδί βλέπει το ράφι με τις καραμέλες και τα γλυκά. "Κοίτα μαμά, καραμέλες" λέει το 4χρονο παιδί και έχει ήδη απλώσει το χέρι να τις πιάσει. Η μαμά απαντά ρητά: "Όχι. Σου είπα ότι δεν θα αγοράσουμε καραμέλες σήμερα". Το παιδί αρχίζει να φωνάζει "θέλω καραμέλες" και η μαμά απαντά φωνάζοντας κι εκείνη: "είπα όχι. Έχεις φάει πολλά γλυκά. Σου κάνουν κακό". Τότε το παιδί πέφτει στο πάτωμα και αρχίζει να χτυπιέται σε μία καθαρή κρίση οργής. Η μαμά το αρπάζει και παθαίνει τη δική της κρίση οργής ουρλιάζοντας: "Σταμάτα τώρα. Σταμάτα γιατί θα έχεις συνέπειες"…
Ας το πιάσουμε τώρα από την αρχή. "Κοίτα μαμά, καραμέλες". Η μαμά σταματά, γονατίζει και κατεβαίνει στο ύψος του παιδιού και του λέει απαλά: "Ναι, φαίνονται τόσο καλές". Το παιδί χαμογελάει. "Μακάρι να μπορούσαμε να αγοράσουμε μερικές σήμερα, αλλά δεν γίνεται. Θα θυμάμαι, όμως, πόσο πολύ σου άρεσαν αυτές οι καραμέλες και θα πω στον Άγιο Βασίλη να σου βάλει μερικές στην κάλτσα σου για τα Χριστούγεννα". Έτσι, το παιδί βλέπει ότι η μαμά αναγνωρίζει τις επιθυμίες του και του δίνει μία ελπίδα για το μέλλον.
Αυτή η αναγνώριση της επιθυμίας του παιδιού κάνει τη διαφορά. Το μόνο που χρειάζεται από την πλευρά των γονέων, είναι να προσπαθήσουν να μπουν στη θέση του παιδιού για λίγα λεπτά και να δουν τα πράγματα από τη δική τους οπτική. Αυτό δεν σημαίνει ότι λέτε "ναι" σε όλα. Σημαίνει ότι λέτε "όχι", χρησιμοποιώντας όμως, τη μαγική συνταγή της κατανόησης.
www.letsfamily.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου