Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

Διαχειριστείτε τις προσδοκίες που έχετε για το παιδί και για εσάς!



Ο ρόλος του γονιού δεν είναι εύκολος και πολλές φορές θα νιώσετε αμήχανοι, εκνευρισμένοι ή ένοχοι μπροστά στο παιδί σας, στη συμπεριφορά του, στη σχέση σας μαζί του. 

Εξομολογούνται οι γονείς:
  • "...Δεν αναγνωρίζω πια τον εαυτό μου! Έχω χάσει το μπούσουλα!"
  • "...Με το μωρό μου στην αγκαλιά περίμενα πως θα πλημμύριζα ευτυχία. Και τώρα με πιάνουν κλάματα! Γιατί;"
  • "...Αγόρι είναι! Ε, ναι, θα προτιμούσαμε ένα κοριτσάκι."
  • "...Τι γκρινιάρα η Μαρίνα μας! Ο Πάνος δεν ήταν έτσι. Μιλιά δεν έβγαζε. Ετούτη μας κάνει τη ζωή πατίνι!"
  • "Απογοητεύτηκα που το μωρό δεν μοιάζει καθόλου στον πατέρα μου..."
  • "Νευρίασα, γιατρέ μου, και του έδωσα μια στα μαλακά."
  • "Ντρέπομαι που το ομολογώ, αλλά δεν το αντέχω άλλο αυτό το παιδί να ξυπνά πέντε φορές κάθε νύχτα."
  • "Εγώ φταίω γιατρέ γιατί τον πίεσα να καθίσει στην τουαλέτα και τώρα έχει μόνιμο αρνητισμό."
  • "Να! Χάνω την ψυχραιμία μου και του φωνάζω χωρίς να φταίει."
  • "Αχ! δεν το αντέχω πια αυτό το παιδί."
Η πείρα λέει:

  • Η διάγνωση της κατάστασής σας είναι φανερή. Είστε γονείς. Συγχαρητήρια και καλό κουράγιο!
  • Είναι αναμενόμενο να νιώθετε, συγχρόνως ή εναλλάξ: πανευτυχείς και δυστυχισμένοι, σίγουροι και αμήχανοι, ενημερωμένοι και ανίδεοι, έμπειροι και άπειροι, πολυπράγμονες και μαλθακοί, περήφανοι και ταπεινωμένοι, προβληματισμένοι, ενθουσιασμένοι, κατάκοποι, εξαντλημένοι, απογοητευμένοι και ευχαριστημένοι από τη ζωή, με κρίσεις μελαγχολίας ή κυρίαρχοι του κόσμου...
  • Μην τρομάζετε και μη ντρέπεστε για τα αρνητικά σας συναισθήματα.
  • Όλοι οι γονείς έχουν κάποτε αρνητικά συναισθήματα κι όλοι κάνουν σφάλματα στην ανατροφή των παιδιών.
  • Πολύ συχνά δεν πλημμυρίζει η καρδιά μας από αγάπη μόλις αντικρίσουμε το μωρό. Χρειάζεται χρόνος για να προσαρμοστούμε στη νέα κατάσταση και στο νέο μας ρόλο.
  • Το παιδί σας δεν είναι ίσως όπως ακριβώς το είχατε φανταστεί. Είναι όμως μοναδικό.
  • Μην προσπαθείτε να το συγκρίνετε με το πρότυπο που έχουν φτιάξει οι προσδοκίες σας.
  • Μη συγκρίνετε τον εαυτό σας με τους ιδανικούς γονείς που προβάλλονται από τη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση, τα περιοδικά λάιφ στάιλ.
  • Δεν είστε κακός γονιός που συχνά αναπολείτε τη ζωή σας πριν έρθει το μωρό.
  • Όλοι οι γονείς κουράζονται κι αγανακτούν και νιώθουν αποκαρδιωμένοι κάποια στιγμή. Όχι, δεν είστε παθολογικοί που νιώθετε έτσι. Είστε φυσιολογικοί άνθρωποι με περιορισμένες δυνατότητες και με αδυναμίες.
  • Δε χρειάζεται και δεν μπορεί να προσδοκάτε να φτάσετε την τελειότητα. Αρκεί που προσπαθείτε να γίνετε όσο καλύτεροι μπορείτε. 

Ελένη Βαλάσση - Αδάμ
Παιδίατρος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου