Κληρονομικότητα και ανατροφή!

Το μεγάλωμα κάθε παιδιού είναι μια περιπέτεια, συνταρακτική, θαυμάσια, γεμάτη ανησυχίες, ελπίδες, αμφισβητήσεις, απογοητεύσεις και θριάμβους.

• Κληρονομικά χαρακτηριστικά: Αναγνωρίστε τα, αποδεχθείτε τα και φροντίστε να τα αξιοποιήσετε.
• Ένα μωρό δεν μπορεί να είναι ποτέ ακριβώς όπως το είχατε φανταστεί. Δεν έχει γίνει από κλωνισμό (ευτυχώς!). Δεν έχει πάρει μόνο τα καλύτερα χαρακτηριστικά σας. Έχει και χαρακτηριστικά που δεν φαίνονται σ΄ εσάς, που τα έχει κληρονομήσει από μακρινούς παππούδες. 
• Το γενετικό υλικό των παιδιών μας το επιλέγει η φύση από εμάς (μισό ακριβώς από τον κάθε γονιό). Εμείς, μπορούμε να επιλέξουμε τις συνήθειες που θα κληρονομήσουν.
• Βιώματα της νηπιακής ηλικίας μπορεί να εγγράφονται στην προσωπικότητα ανεξίτηλα όπως και τα γενετικά χαρακτηριστικά. 
• Η ανατροφή δεν αλλάζει το γενετικό υλικό. Μπορεί όμως να το χειριστεί και να το αξιοποιήσει.
• Οι συνήθειες των γονιών μπορεί να κληρονομούνται σα να ήταν γενετικά χαρακτηριστικά.
• Οι κακές μας συνήθειες είναι βαριά κληρονομιά για τα παιδιά μας. Οι καλές μας συνήθειες είναι πολύτιμη προίκα.
• Οι "αμαρτίες" των γονιών στον τρόπο ζωής (κάπνισμα, παχυσαρκία, έλλειψη ισορροπίας και μέτρου) βασανίζουν τα παιδιά.

Προσδοκίες και προσαρμογές

• Προετοιμαστείτε να δεχθείτε το παιδί όπως είναι. Δεν αρκεί η αγάπη σας, χρειάζεται και η αποδοχή σας.
• Μην πείτε σε στιγμές απογοήτευσης: Μα σε τίποτε πια δε μου έμοιασες!
• Δεν ωφελεί κανέναν ν΄ αναφερόμαστε σε καλά χαρακτηριστικά των γονιών που δεν κληρονόμησε το παιδί (Τι κρίμα που δεν πήρε τα μάτια της μαμάς της!).
• Μην προσπαθείτε να διαμορφώσετε το παιδί σύμφωνα με προκατασκευασμένα καλούπια.
• Μπορείτε να κάνετε όνειρα για το μέλλον του, αλλά αφήστε το να κάνει δικά του όνειρα.
• Μην ζητάτε από το παιδί να ζήσει τα δικά σας όνειρα γιατί αυτά μπορεί να δημιουργούν αβάσταχτες και άγονες υποχρεώσεις.
• Μην αφήνετε τις προσωπικές σας φιλοδοξίες να δημιουργούν ένταση, και συχνά απογοήτευση στο παιδί.
• Μην κάνετε επαγγελματικό προσανατολισμό στα νήπια.
• Απαιτείτε να κάνει το καλύτερο που μπορεί, να αξιοποιεί τις δυνατότητές του, αλλά μην σταλάζετε μέσα του την πεποίθηση ότι πρέπει οπωσδήποτε να γίνει γιατρός ή δάσκαλος, πλούσιος ή ποδοσφαιριστής, να διακριθεί "στ΄άρματα, στις τέχνες και στα γράμματα". Η μεγαλύτερη ψυχική σκληρότητα είναι όταν οι απαιτήσεις των γονιών υπερβαίνουν το γενετικό δυναμικό των παιδιών.
• Μην προσπαθείτε συνεχώς να προστατεύετε το παιδί από αποτυχίες, απογοητεύσεις και καταστάσεις έντασης. Τα παιδιά καλό είναι να ξέρουν ότι υπάρχουν δυσκολίες γιατί έτσι μόνο θα μάθουν να τις χειρίζονται.

Ελένη Βαλάσση - Αδάμ
Παιδίατρος